Firma korzystająca bezprawnie z twórczej pracy innej osoby powinna zapłacić jej za naruszenie praw autorskich
Większość organów podatkowych zgadza się na zaliczenie takiej rekompensaty do kosztów uzyskania przychodów.
– Wykorzystaliśmy w kampanii promocyjnej fotografie i hasła reklamowe przygotowane przez zleceniobiorcę. Zarzucił on nam naruszenie praw autorskich i skierował sprawę do sądu. Spór zakończył się ugodą, na podstawie której wypłaciliśmy mu wynagrodzenie. Czy możemy zaliczyć je do kosztów podatkowych – pyta czytelnik DF.
Kosztem uzyskania przychodów są wydatki związane z działalnością, również te, które nie wpływają bezpośrednio na zyski firmy. Powinny jednak być konsekwencją działań zgodnych z prawem. Wydaje się więc, że podatnik wypłacający odszkodowanie za naruszenie praw autorskich (czyli za postępowanie niezgodne z prawem) nie powinien na tym zarabiać podatkowo. Ale też można przedstawić argument, że takie sprawy są wpisane w ryzyko prowadzonej działalności. Firma musi liczyć się z tym, że ktoś postawi jej zarzuty i że będzie musiała ponieść wydatki na spór. A przecież kosztami podatkowymi są także wydatki na zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów. Argumentem za zaliczeniem odszkodowania do kosztów może być też to, że cudze utwory ( hasła, zdjęcia) były faktycznie wykorzystywane na cele działalności.
Potrójna zapłata za utwór
Przypomnijmy, że o rekompensacie za bezprawne wykorzystywanie cudzych utworów mówi art 79 ustawy o prawie autorskim i prawach po -krewnych. Wynika z niego, że twórca może żądać m.in. podwójnego albo nawet potrójnego wynagrodzenia za naruszenie praw autorskich.
Jak podkreślił Sąd Najwyższy w wyroku z 25 marca 2004 r. (Il CK 90/03): to takie wynagrodzenie, jakie otrzymałby autor, gdyby osoba, która naruszyła jego prawa majątkowe, zawarła z nim umowę o korzystanie z utworu w zakresie dokonanego naruszenia".
Przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). Musi to więc być oryginalny, uzewnętrzniony wytwór intelektu. Przepisy wymieniają, co może być przedmiotem prawa autorskiego (np. utwory muzyczne, plastyczne, fotograficzne), a także co nim nie będzie (np. urzędowe dokumenty, proste informacje prasowe).
Z orzecznictwa Sądu Najwyższego wynika, że przedmiotem prawa autorskiego mogą być min kolekcje afiszy i ogłoszeń, katalogi, książki kucharskie, wzory i formularze instrukcja obsługiwania maszyny.instrukcja bhp, kompozycja z kwiatów, dokumentacja techniczna, rysunki, projekty ( Prawo autorskie i prawa pokrewne", Janusz Barta, Ryszard Markiewicz, Zakamycze 2004, s. 20).
Więcej Rzeczpospolita.