Kontynuujemy cykl artykułów poświęconych sporządzaniu listy płac. Pokazujemy na konkretnych przykładach i obliczeniach sposoby ustalania poszczególnych rodzajów wynagrodzeń.
Omawiamy też zasady odprowadzania od nich składek do ZUS oraz zaliczek na podatek dochodowy.
Zachęcamy czytelników do przysyłania pytań na ten temat. Obiecujemy, że na wszystkie odpowiemy w cyklu lub poza nim. Zorganizujemy też kilka telefonicznych dyżurów eksperckich.
Odchodzącym z pracy często przysługują odprawy finansowe
Odprawa rekompensuje utratę pracy. Nie musisz jej jednak płacić każdemu, z kim kończysz współpracę
Warunkiem ich nabycia jest rozwiązanie stosunku pracy w przewidzianych przez prawo szczególnych okolicznościach, np. w związku ze zwolnieniami grupowymi, przejściem na emeryturę lub rentę czy śmiercią pracownika. Prawo do odprawy powstaje z chwilą ziszczenia się przesłanek ich uzyskania. Dlatego zatrudniony powinien ją dostać najpóźniej w dniu rozwiązania stosunku pracy (art. 481 kodeksu cywilnego oraz art. 300 kodeksu pracy).
Liczymy jak ekwiwalent
Odprawy ustalamy tak jak ekwiwalent pieniężny za niewykorzystany urlop wypoczynkowy, czyli zgodnie z § 14 -17 rozporządzenia z 8 stycznia 1997 r. w sprawie szczegółowych zasad udzielania urlopu wypoczynkowego, ustalania i wypłacania wynagrodzenia za czas urlopu oraz ekwiwalentu pieniężnego za urlop (DzU nr 2, poz. 14 ze zm.). Składniki:
w stałej stawce miesięcznej -przyjmujemy z miesiąca nabycia prawa do ekwiwalentu, czyli z miesiąca rozwiązania lub wygaśnięcia stosunku pracy,
* zmienne za okresy nie dłuższe niż miesiąc – w przeciętnej wysokości wypłaconej podczas trzech miesięcy poprzedzających miesiąc nabycia ekwiwalentu; jeśli osoba pracowała krócej, to otrzymane składniki dzieli się przez liczbę dni, za które przysługiwały, oraz mnoży przez liczbę dni, jakie powinna przepracować,
* za okresy dłuższe niż miesiąc – w średniej wysokości wypłaconej podczas 12 miesięcy poprzedzających miesiąc nabycia ekwiwalentu.
Uzyskany wynik stanowi wysokość miesięcznej odprawy. Jeżeli przepis przewiduje odprawę w wysokości wynagrodzenia za dwa czy trzy miesiące, średnią arytmetyczna mnożymy odpowiednio przez 2 lub 3. Gdy za pół miesiąca – dzielimy przez 2.
Podstawy wymiaru odpraw nie dzielimy zatem przez współczynnik ekwiwalentu za urlop (w tym ro-ku wynosi on 21) tak jak przy ekwiwalencie. Poprzestajemy na oszacowaniu średniej arytmetycznej. Nie ma bowiem potrzeby ustalania wartości za jeden 'dzień.
Pod ochroną
Odprawy – jako świadczenia finansowe o charakterze płacowym oraz należne ze stosunku pracy -podlegają ochronie przed potrąceniami, jak wynagrodzenie za pracę. Wynika to z art. 87 k.p.
Odprawą zatrudniony powinien dostać najpóźniej w dniu rozwiązania stosunku pracy
Więcej Rzeczpospolita.