Przepisy unijne zabraniają dyskryminacji w zakresie nawiązania i rozwiązania stosunku pracy. Zakaz nie dotyczy jednak osób tracących pracę z powodu choroby. Nie ma żadnych przeszkód prawnych, by po upływie okresów ochronnych pracodawca rozwiązał z tego powodu stosunek pracy.

Hiszpanka Sonia Chacon Navas była zatrudniona w firmie Eurest Colectwidades SA. Po siedmiu miesiącach nieobecności w pracy z powodu choroby pracodawca rozwiązał z nią umowę o pracę. Pracodawca nie przedstawił pracownicy żadnej przyczyny uzasadniającej rozwiązanie stosunku pracy. Jednocześnie zdając sobie sprawę, że rozwiązanie umowy jest niezgodne z prawem zaproponował pracownicy odszkodowanie. Pracownica nie przyjęła oferowanych przez firmę pieniędzy i wniosła pozew do sądu, w którym domagała się przywrócenia do pracy na poprzednio zajmowane przez nią stanowisko. Według niej rozwiązanie umowy o pracę było nieważne z uwagi na nierówność traktowania i dyskryminację, jaka została wobec niej zastosowana.

Sąd krajowy w Madrycie podzielił zdanie powódki i uznał, że rozwiązanie umowy o pracę nastąpiło wyłącznie z powodu przerwy w świadczeniu przez nią pracy z powodu choroby. Zdaniem sądu krajowego istnieje związek przyczynowy pomiędzy chorobą a niepełnosprawnością. Z uwagi na to, że choroba może często pociągać za sobą nieodwracalną niepełnosprawność, pracownicy powinni podlegać ochronie na podstawie zakazu dyskryminacji ze względu na niepełnosprawność. Według sądu przeciwne rozwiązanie pozbawiałoby treści ochronę żądaną przez pracodawcę, gdyż w ten sposób możliwe byłoby stosowanie niekontrolowanych praktyk dyskryminacyjnych.

Sąd krajowy postanowił jednak zawiesić postępowanie i zadać dwa pytania prejudycjalne Europejskiemu Trybunałowi Sprawiedliwości. Pierwsze z nich dotyczyło tego, czy Dyrektywa 2000/78, która ustanawia w art. 1 ogólne ramy walki z dyskryminacją ze względu na niepełnosprawność, obejmuje zakresem swojej ochrony pracownicę, z którą rozwiązano umowę o pracę wyłącznie z powodu jej choroby. Drugie pytanie natomiast dotyczyło tego, czy chorobę można uznać za dodatkową osobistą cechę, ze względu na którą Dyrektywa 2000/78 zakazuje dyskryminacji.

Więcej Gazeta Prawna.