Czynsz za użytkowanie wieczyste gruntu czy podatek od nieruchomości są dla inwestora kosztem uzyskania przychodu, jeżeli choćby pośrednio przyczyniają się do jego powstania

Taki wyrok wydał 5 października Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w sprawie spółki z o.o. Perganso.

Organy skarbowe twierdziły, że niesłusznie zaliczyła ona do kosztów uzyskania przychodu wydatki poniesione na opłaty za użytkowanie wieczyste oraz podatek od nieruchomości. Na gruntach tych spółka budowała centrum handlowe. A gdyby nie te grunty i wnoszone za ich posiadanie opłaty, nie mogłaby prowadzić inwestycji i nie uzyskiwałaby przychodu.

Organy skarbowe były innego zdania. Według nich wydatki mogą stanowić podstawę dokonywania odpisów amortyzacyjnych przez kolejne dziesięć lat dopiero po oddaniu inwestycji do użytku.

– Opłaty za użytkowanie i podatek nie podnoszą wartości obiektu. Dlatego nie mogą być kosztem obniżającym podstawę opodatkowania CIT – dowodził dyrektor izby skarbowej. Sprawa trafiła do WSA.

Sporne wydatki nie wchodzą w skład substancji wytworzonej w procesie inwestycyjnym, nie mogą więc podlegać amortyzacji. Podobnie jak koszty energii elektrycznej zużywanej w trakcie budowy powinny być uznane za jej koszt w CIT – podkreślała w skardze spółka.

Na rozprawie jej pełnomocnik wyjaśniał, że podatek od nieruchomości i czynsz za użytkowanie wieczyste muszą być ponoszone niezależnie od tego, czy na gruncie prowadzona jest inwestycja. Wystarczy samo jego posiadanie.

…Rzeczpospolita