Obowiązkiem pracodawcy jest pisemne informowanie przyjmowanych pracowników o warunkach zatrudnienia, które nie wynikają wprost z umowy o pracę.

Pracodawca ma obowiązek poinformować pracownika na piśmie, nie później niż w ciągu 7 dni od dnia zawarcia umowy o pracę, o obowiązującej pracownika dobowej i tygodniowej normie czasu pracy, częstotliwości wypłat wynagrodzenia za pracę, wymiarze urlopu wypoczynkowego oraz o długości okresu wypowiedzenia umowy o pracę. Jeżeli pracodawca nie ma obowiązku ustalenia regulaminu pracy (zatrudnia mniej niż 20 pracowników lub sprawy objęte jego treścią są regulowane postanowieniami zbiorowego układu pracy), informacja powinna określać dodatkowo: zasady wykonywania pracy w porze nocnej, miejsce, termin i czas wypłaty wynagrodzenia, przyjęty sposób potwierdzania przez pracowników przybycia i obecności w pracy oraz usprawiedliwiania nieobecności w pracy.

W informacji pracodawca nie musi dokładnie opisywać warunków zatrudnienia Może o nich poinformować pracownika przez pisemne wskazanie odpowiednich przepisów prawa pracy. Pracownik potwierdza na piśmie, że zapoznał się z informacją. Jej kopię należy umieścić w części B akt osobowych pracownika i aktualizować (np. gdy zmienia się wymiar urlopu albo okres wypowiedzenia) niezwłocznie, nie później jednak niż w ciągu miesiąca od dnia wejścia w życie zmian.

W informacji należy wskazać obowiązującą pracownika dobową i tygodniową normę czasu pracy. Normy przewidziane w kodeksie pracy to 8-godzinna norma dobowa i przeciętnie 40-godzinna norma tygodniowa w przyjętym okresie rozliczeniowym. Dotyczą one wszystkich pracowników, niezależnie od systemu i wymiaru czasu pracy, w jakim są zatrudnieni. Inne’niż kodeksowe normy czasu pracy obowiązują m.in. osoby niepełnosprawne, pracowników służby zdrowia, osoby zatrudnione w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze.

Więcej Dziennik.