Pracownik ma prawo do odprawy pieniężnej, jeśli rozwiązanie stosunku pracy nastąpiło w związku z przejściem na emeryturę lub rentę. Czasami jednak powstają wątpliwości, kiedy taki związek ma miejsce.

W myśl art. 921 par. 1 k.p. pracownikowi spełniającemu warunki uprawniające do renty z tytułu niezdolności do pracy lub emerytury, którego stosunek pracy ustał w związku z przejściem na rentę lub emeryturę, przysługuje odprawa pieniężna w wysokości jednomiesięcznego wynagrodzenia. Pojęcie związku między ustaniem stosunku pracy a przejściem na rentę lub emeryturę należy rozumieć szeroko. Chodzi tu o związek przyczynowy, czyli powiązanie ustania stosunku pracy z przejściem pracownika na rentę lub emeryturę. Zwykle wystarczy wystąpienie określonego następstwa w czasie między rozwiązaniem stosunku pracy a uzyskaniem przez pracownika świadczenia, np. pracownik rozwiązuje umowę o pracę, aby skorzystać z emerytury.

Po długiej chorobie

Prawo do odprawy przysługuje pracownikowi także wtedy, gdy rozwiązanie stosunku pracy nie zbiega się ściśle w czasie z nabyciem przez niego prawa do emerytury lub renty z tytułu niezdolności do pracy. Dotyczy to zwłaszcza sytuacji, gdy pracownik po upływie okresu zasiłkowego, trwającego nieprzerwanie w czasie stosunku pracy i po jego zakończeniu, uzyskuje rentę z tytułu niezdolności do pracy. Pracownik ten również powinien być traktowany jako przechodzący na rentę z tytułu niezdolności do pracy bezpośrednio po ustaniu zatrudnienia, gdyż między ustaniem stosunku pracy a uzyskaniem renty nie nastąpiło żadne zdarzenie, które by tę bezpośredniość przerwało (por. uchwała SN z 4 czerwca 1991 r., I PZP 17/91, OSNCP
1992 z. 3, poz. 37).

Bez względu na rodzaj umowy

Prawo do odprawy nie jest uzależnione od sposobu rozwiązania umowy o pracę ani od tego, która ze stron dokonuje jej rozwiązania. Nie zależy też od charakteru ani od czasu trwania umowy terminowej. Dlatego pracownikowi, który przeszedł na rentę z tytułu niezdolności do pracy po rozwiązaniu się umowy na czas określony, przysługuje odprawa w sytuacji, gdy stał się on niezdolny do pracy wskutek choroby stwierdzonej w czasie zatrudnienia i prowadzącej, po nieprzerwanym okresie pobierania zasiłku chorobowego, do przyznania mu renty (por. uchwała SN z 7 stycznia 2000 r., III ZP 18/99, OSNP 2000/24/888). Zatem rozwiązanie stosunku pracy wskutek upływu czasu, na jaki zawarto umowę o pracę, nie wyklucza jego związku z przejściem na emeryturę lub rentę z tytułu niezdolności do pracy. Związek ten jest zachowany także wtedy, gdy pracownik przechodzi na rentę lub emeryturę w pewnym okresie po ustaniu stosunku pracy, lecz następuje to bezpośrednio po okresie nieprzerwanego pobierania zasiłku chorobowego, zapoczątkowanego jeszcze w czasie trwania stosunku pracy.

Więcej Gazeta Prawna.