Osoby pobierające emeryturę lub rentę mogą uzyskać dodatkowe świadczenia. Przyznanie dodatku uzależnione jest m.in. od stwierdzenia niezdolności do pracy i samodzielnej egzystencji czy bycia sierotą zupełną.

Dodatki do emerytur i rent z tytułu niezdolności do pracy czy rent rodzinnych mają zróżnicowany charakter. Przysługują określonym grupom osób, np. wymagającym stałej opieki, sierotom, kombatantom, ofiarom wojny, byłym pracownikom kolejowym czy też byłym górnikom. W zależności od okoliczności, do emerytur i rent przysługują następujące dodatki:

pielęgnacyjny,

dla sieroty zupełnej,

kombatancki,

za tajne nauczanie,

kompensacyjny,

ekwiwalent pieniężny z tytułu prawa do bezpłatnego węgla dla byłych pracowników kolejowych,

ekwiwalent pieniężny z tytułu prawa do bezpłatnego węgla dla byłych pracowników kopalń,

ekwiwalent pieniężny z tytułu prawa do bezpłatnego węgla dla osób uprawnionych z przedsiębiorstw robót górniczych,

świadczenie pieniężne dla byłych żołnierzy górników,

świadczenie pieniężne dla osób deportowanych do pracy przymusowej oraz osadzonych w obozach pracy prze/ III Rzeszę i ZSRR,

świadczenie pieniężne dla osób będących cywilnymi niewidomymi ofiarami działań wojennych,

ryczałt energetyczny.

Dziś omówimy pierwsze trzy dodatki.

Dodatek pielęgnacyjny

Dodatek pielęgnacyjny przeznaczony jest dla osób, które są uprawnione do emerytury, renty z tytułu niezdolności do pracy lub renty rodzinnej i spełniają jeden z dwóch warunków:

zostały uznane za całkowicie niezdolne do pracy oraz samodzielnej egzystencji, albo ukończyły 75 lat. Obecnie dodatek pielęgnacyjny wynosi 153,19 zł, a dla inwalidy wojennego całkowicie niezdolnego do pracy i samodzielnej egzystencji -229,79 zł. Kwoty te zostaną podwyższone od 1 marca 2008 r. wraz z waloryzacją świadczeń emerytalno-rentowych.

Dla osób, które ukończyły 75 lat, dodatek pielęgnacyjny przyznawany jest przez ZUS z urzędu wraz z ukończeniem tego wieku, bez konieczności dostarczania dodatkowych dokumentów oraz składania stosownego wniosku. Natomiast pozostałe osoby muszą złożyć wniosek oraz orzeczenie lekarza orzecznika lub komisji lekarskiej ZUS stwierdzające całkowitą niezdolność do pracy i niezdolność do samodzielnej egzystencji.

Więcej Gazeta Prawna.