Ochrona przed wypowiedzeniem dotyczy także pracowników, dla…

Gazeta Prawna , autor: Ryszard Sadlik , oprac.: GR

gru 7, 2007


Ochrona przed wypowiedzeniem dotyczy także pracowników, dla których obniżono wiek emerytalny

Niektórzy pracownicy zatrudnieni w szczególnych warunkach korzystają z ochrony przed wypowiedzeniem umowy o pracę już w wieku 46 lat w przypadku kobiet i 51 lat w przypadku mężczyzn.

Pracodawca nie może wypowiedzieć umowy o pracę pracownikowi, któremu brakuje nie więcej niż cztery lata do osiągnięcia wieku emerytalnego, jeżeli okres zatrudnienia umożliwia mu uzyskanie prawa do emerytury z osiągnięciem tego wieku (art. 39 k.p.). Regulacja ta ma zagwarantować pracownikom w wieku przedemerytalnym stałość zatrudnienia, a w konsekwencji pewność uzyskiwania środków utrzymania w okresie życia, gdy szanse na zdobycie nowej pracy są bardzo ograniczone.

Okres ochronny

Z przywołanego wyżej przepisu wynikają dwie przesłanki objęcia pracownika ochroną przed wypowiedzeniem umowy. Pierwszą jest osiągnięcie wieku, w którym konkretnemu pracownikowi brakuje nie więcej niż cztery lata do uzyskania wieku emerytalnego, drugą zaś posiadanie tzw. stażu emerytalnego (okresu składkowego i nieskładkowego) umożliwiającego uzyskanie prawa do emerytury z osiągnięciem wieku emerytalnego.

W praktyce znaczne problemy wywołuje prawidłowe określenie wieku uprawniającego pracownika do korzystania z ochrony przed wypowiedzeniem umowy przewidzianej w art. 39 k.p. Aby określić ten wiek, trzeba przede wszystkim określić, co należy rozumieć przez pojęcie wieku emerytalnego.

Prawo do emerytury

Najogólniej rzecz ujmując, wiek emerytalny to wiek uprawniający pracownika do przejścia na emeryturę na podstawie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Ustawa ta określa wiek emerytalny w zależności od płci pracownika – wynosi on dla kobiety 60, a dla mężczyzny 65 lat. Równocześnie utrzymuje możliwość przejścia na emeryturę w obniżonym wieku emerytalnym dla górników, pracowników kolejowych, a także pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze.

Emerytura górnicza, kolejowa

Górnicza emerytura przysługuje pracownikowi, który ukończył 55 lat. Wiek emerytalny dla pracowników – kobiet mających co najmniej 20 lat, a mężczyzn co najmniej 25 lat pracy górniczej, równorzędnej i okresów zaliczanych do pracy górniczej, w tym co najmniej 15 lat pracy górniczej, wynosi 50 lat. W przypadku pracowników kolejowych wiek emerytalny wynosi dla kobiet 55 lat, a dla mężczyzn 60 lat.

Dla pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wiek oraz warunki do nabycia prawa do emerytury ustala się na podstawie przepisów rozporządzenia w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze.

Bardzo istotny jest załącznik do wymienionego rozporządzenia – wykaz A i B wyliczający prace w szczególnych warunkach, których wykonywanie uprawnia do niższego wieku emerytalnego. Przy ustalaniu uprawnień emerytalnych osób zatrudnionych w szczególnych warunkach trzeba też sięgnąć do tzw. wykazów resortowych.

Wiek emerytalny wynikający z rozporządzenia najczęściej wynosi 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn. Jednak dla poszczególnych grup zawodowych przepisy rozporządzenia przewidują także niższy wiek emerytalny (np. dla pracowników wykonujących pracę bezpośrednio przy przetwórstwie azbestu albo produkcji ołowiu wymienioną w wykazie B dziale IV wiek emerytalny wynosi 50 lat dla kobiet i 55 lat dla mężczyzn).

Więcej Gazeta Prawna.