Rzeczywiste podwyższone koszty zatrudniania ON

Rzeczpospolita , autor: Łukasz Andrzejewski I Adam Banaszek , oprac.: GR

sty 25, 2008


W dzisiejszej Rzeczpospolitej (25 stycznia 2008 r.) pracownicy firmy Info Baza – współtwórcy portalu www.baza-wiedzy.pl – Łukasz Andrzejewski i Adam Banaszek publikują obszerny materiał dotyczący rocznego rozliczenia SOD. W jednym z artykułów poradnika czytamy:

Podsumowujemy rzeczywiste podwyższone koszty zatrudniania niepełnosprawnych

Druga metoda rozliczenia dofinansowań wynagrodzeń i składek niepełnosprawnych pracowników polega na uwzględnieniu wszystkich rzeczywistych podwyższonych kosztów ich zatrudnienia

Zatrudniając pracownika, ponosimy koszty chociażby wynagrodzenia czy zorganizowania mu stanowiska. Pokrywamy je bez względu na to, czy angażujemy niepełnosprawnego, czy nie. Stosując metodę rozliczenia rocznego według rzeczywistych podwyższonych kosztów, wykazujemy, że zatrudnienie niepełnosprawnego jest związane z kosztami wyższymi niż przyjęcie osoby pełnosprawnej na to same stanowisko.

Katalog podwyższonych kosztów, które uwzględniamy w rozliczeniu, ma charakter zamknięty. Określa go rozporządzenie Rady Ministrów z 29 stycznia 2007 r. w sprawie udzielania pomocy przedsiębiorcom zatrudniającym osoby niepełnosprawne (DzU nr 20, poz. 118). Dopiero co, bo 13 grudnia 2007 r., minister pracy podpisał nowe rozporządzenie. Stosujemy je jednak począwszy od rozliczenia za 2008 r.

Uwzględniamy tylko wydatki wymienione w rozporządzeniu

Wybierając rozliczenie według podwyższonych kosztów, uwzględniasz wydatki wymienione szczegółowo w rozporządzeniu ministra

Większość z nich stosują wszyscy pracodawcy, a część tylko zakłady pracy chronionej (zpch) spełniające określone warunki. W grę wchodzi np. zwiększony czas wykonywania czynności przez niepełnosprawnego, jego częstsza absencja chorobowa, wydatki na administrację i transport. Konkretnie do podwyższonych kosztów zatrudnienia niepełnosprawnych zaliczamy. a zwiększony czas wykonywania czynności przez niepełnosprawnych

To wyrażona w procentach różnica między obowiązującą w przedsiębiorstwie dla pracownika pełnosprawnego minimalną wydajnością danej czynności lub zespołu czynności w określonej jednostce czasu a rzeczywistą wydajnością zatrudnionego niepełnosprawnego wykonującego tę czynność lub czynności w tej samej jednostce czasu. Jest to – mówiąc inaczej – zmniejszona wydajność pracy niepełnosprawnych. Jeśli taka występuje, przedsiębiorca może wykazać, że niepełnosprawni są mniej wydajni. Powinien te koszty skalkulować i udokumentować, a następnie uwzględnić je w rozliczeniu rocznym.

Więcej w Rzeczpospolitej.