Rozliczenie darowizny i usług doradczych

Rzeczpospolita , autor: Ewa Nowicka I Sławomir Dawidowicz , oprac.: GR

cze 30, 2008
Rzeczpospolita z 30 czerwca 2008 r. publikuje kolejną porcję wyroków sądów w ważnych sprawach podatkowych. Jedno z przedstawianych orzeczeń dotyczy rozliczenia darowizny i usług doradczych.

JAK ROZLICZYĆ WYDATKI DAROWIZNY NA CELE SPOŁECZNE ORAZ WYDATKI NA USŁUGI DORADCZE
Rzeczpospolita/ 30.06.2008/ Ewa Nowicka i Sławomir Dawidowicz

Wydatki na usługi doradcze będą kosztem podatkowym i to już w momencie ich poniesienia. Dochód pomniejszają natomiast darowizny dla fundacji na cele społeczno-użyteczne

Orzekł tak WSA w Szczecinie w wyroku z 12 czerwca 2008 r. (I SA/Sz 161/08).

Urząd skarbowy po przeprowadzeniu kontroli stwierdził zaniżenie przez spółkę zobowiązania podatkowego w CIT. Jego zdaniem spółka zaliczyła do kosztów uzyskania przychodów wydatki na usługi prawne świadczone na podstawie umowy-zlecenia. Tymczasem – co podkreśla urząd – nie doszło do wykonania usługi określonej w umowie. Spółka nie przedłożyła bowiem żadnych dokumentów, które by to potwierdzały.

Urząd zakwestionował także odliczenie kwoty darowizny. Stwierdził, że spółka wpłaciła ją jako wkład do funduszu założycielskiego fundacji, której jest członkiem założycielem.

Izba Skarbowa nie uwzględniła odwołania. Spółka wniosła więc skargę do WSA.

Sąd uchylił zaskarżoną decyzję. Stwierdził, że z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT wynika, że każdy wydatek poniesiony w celu osiągnięcia przychodu powinien być uznany za koszt jego uzyskania.

Co prawda zasadą jest, że koszty mogą być potrącone tylko w tym roku, którego dotyczą. Często zdarza się jednak, że trudno określić rok podatkowy, do którego należy przypisać dane wydatki. Dotyczy to m.in. doradztwa prawnego. Przyjmuje się, że koszty takie potrącane są w roku ich faktycznego poniesienia.

Zdaniem sądu za błędne trzeba uznać również stanowisko organów podatkowych kwestionujące odliczenie od dochodu kwoty wpłaconej przez spółkę na rzecz funduszu założycielskiego fundacji. Zgodnie bowiem z art. 18 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT podatnik może odliczyć od dochodu darowizny na określone w tym przepisie cele społeczno–użyteczne.

Organ podatkowy przyjął, że kwota wpłacona na fundusz założycielski nie jest przekazana na cele określone w art. 4 ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie. Nie analizował jednak, na co przeznaczany jest fundusz założycielski. WSA, po dokładnym zapoznaniu się ze statutem fundacji, przyznał rację podatnikowi i uznał kwoty przekazane na fundusz założycielski – będący jednym ze składników majątkowych – przeznaczonych na realizację celów fundacji – za darowiznę.

Opracowanie: Adam Banaszek

Więcej w Rzeczpospolitej z 30 czerwca 2008 r.