Instytucje publiczne zapłacą za niezatrudnianie odpowiedniej liczby niepełnosprawnych.

Jeśli pełnomocnikowi rządu do spraw osób niepełnosprawnych uda się wdrożyć pomysł, by podmiotom publicznym ustawowo zakazać umieszczania w budżetach kwot na kary, jakie poniosą z tytułu niezatrudniania osób niepełnosprawnych, będą one musiały pokryć
je z innych części wewnętrznego budżetu, np. rezygnując z niektórych zakupów.

Administracja publiczna od lat tłumaczy się tym, że ma niedostosowane budynki oraz
że niepełnosprawni nie spełniają wymagań stawianych osobom potrzebnym do pracy w tych instytucjach.

– Brak kwalifikacji to mit sprzeciwia się temu poseł Piechota.

– Co prawda na polskich uczelniach jest niewielki odsetek niepełnosprawnych, jednak ciągle jest to 20 tys. osób. Łatwo z nich wybrać te z odpowiednimi kwalifikacjami.

– Obawiam się, że pomysł, by obowiązkowe składki na PFRON administracja płaciła z własnej kieszeni, jest jednak zbyt idealistyczny – zauważa Piechota. – Wiele urzędów ma bowiem kłopot z utrzymaniem pracowników, ponieważ ma im do zaoferowania niskie wynagrodzenia. Kary spowodują w nich jeszcze większe kłopoty kadrowe.

Zdaniem Sławomira Piechoty są dwie przyczyny niewielkiego zatrudnienia osób niepełnosprawnych. Przy obecnym systemie rentowym nie ma zbyt wielu chętnych do pracy, gdyż przekroczenie dość niskich limitów zarobków powoduje zmniejszenie lub zawieszenie renty wypłacanej przez ZUS.

Druga przyczyna to brak profesjonalnego pośrednictwa pracy, które w wielu państwach Unii Europejskiej pomaga przygotować nie tylko niepełnosprawnego do pracy, ale także przedsiębiorców do ich przyjęcia.

Opracowanie: Adam Banaszek

Więcej w Rzeczpospolitej z 4 lipca 2008 r.