Grażyna B. urodzona 29 stycznia 1957 r. zawarła związek małżeński z Janem B. 14 maja 1977 r. Mieli syna, który urodził się 27 stycznia 1978 r. 1 października 1982 r. Jan B. zmarł. Grażyna B. i jej syn uzyskali prawo do renty rodzinnej. Syn pobierał ją do ukończenia 25 roku życia. 1 lutego 1986 r. Grażyna B. zawarła ponownie związek małżeński. Małżeństwo to zostało rozwiązane przez rozwód. Grażyna B. od 14 marca 1998 r. pobiera rentę z tytułu całkowitej niezdolności do pracy. 30 stycznia 2003 r. złożyła wniosek o rentę rodzinną po pierwszym, zmarłym mężu.

Zasadniczą kwestią do rozstrzygnięcia w niniejszym sporze pozostawało wskazanie, czy ubezpieczona zachowała (mimo zawarcia kolejnego związku małżeńskiego z Kazimierzem W.) status wdowy w rozumieniu art. 70 ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

W ocenie sądu apelacyjnego, skoro akt ten (ani też inna ustawa) nie zawiera ustawowej definicji tego pojęcia oraz nie wskazuje okoliczności, w których status wdowy mógłby zostać utracony, to niewątpliwie brak podstaw do twierdzenia, że ubezpieczona kiedykolwiek przestała (lub w przyszłości przestanie) być wdową po Janie B.

Skoro zatem Grażyna B., wdowa po zmarłym Janie B., stała się w marcu 1998 r. niezdolna do pracy, co miało miejsce przed upływem pięciu lat od zaprzestania wychowywania (urodzonego 27 stycznia 1978 r.) syna Tomasza B., to wypełniła ona przesłanki nabycia prawa do renty rodzinnej po Janie B. według art. 70 ust. 2 ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.*

Opracowanie: Adam Banaszek

Więcej w Gazecie Prawnej z 10 lipca 2008 r.