Osoba, z którą pracodawca rozwiązał umowę o pracę z powodu choroby, nie może zaskarżyć tej decyzji, powołując się na dyskryminację w zatrudnieniu ze względu na niepełnosprawność.

Europejski Trybunał Sprawiedliwości w wyroku z 11 marca 2008 r. uznał, że Dyrektywa Rady 2000/78/WE z 27 listopada 2000 r. ustanawiająca ogólne warunki ramowe równego traktowania w zakresie zatrudnienia i pracy (Dz.U. L 303, str. 16), nie pozwala na rozwiązanie umowy o pracę ze względu na niepełnosprawność. Dotyczy to w szczególności takich przypadków wypowiedzenia pracownikowi umowy, którego nie można uzasadnić niekompetencją podwładnego, jego niezdolnością do pracy lub niepozostawaniem przez niego w dyspozycji do wykonywania najważniejszych czynności na danym stanowisku.

Trybunał stwierdził, że niepełnosprawność różni się od choroby. Proste zrównanie tych dwóch pojęć jest wykluczone. Aby ograniczenie wchodziło w zakres pojęcia niepełnosprawność, musi istnieć zatem prawdopodobieństwo, iż jest ono długotrwałe. Trybunał uznał więc, że nie można uznać choroby za dodatkową przyczynę, ze względu na którą dyrektywa zakazuje wszelkiej dyskryminacji.

Więcej w Gazecie Prawnej z 17 lipca 2008 r.