Samozatrudniony może płacić podatek w formie stałej miesięcznej karty podatkowej, ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych albo od dochodu ustalanego na podstawie księgi przychodów i rozchodów: w stałej wysokości 19 proc. dochodu lub według skali podatkowej.

Zyski z samozatrudnienia najbardziej uzależniane są od formy opodatkowania. Oczywiście zwłaszcza u osób świadczących; usługi i osiągających wysokie dochody najbardziej korzystny jest podatek liniowy, czyli podatek w stałej wysokości 19 proc. Generalnie jednak najkorzystniejsze są formy najprostsze – karta podatkowa czy ryczałt od przychodów ewidencjonowanych. Mają one swoje plusy brak obowiązków ewidencyjnych lub ewidencja uproszczona, stosunkowo niskie stawki podatku. Jeśli więc tylko wybrany rodzaj działalności dopuszcza opodatkowanie w formach zryczałtowanych, warto poważnie przeanalizować taką alternatywę.

Zryczałtowany podatek dochodowy w formie karty podatkowej mogą płacić podatnicy prowadzący działalność:

– usługową lub wytwórczo-usługową,

– gastronomiczną,

– w zakresie usług transportowych,

– w zakresie sprzedaży posiłków domowych w mieszkaniach,

– w wolnych zawodach,

– polegającą na świadczeniu usług w zakresie ochrony zdrowia ludzkiego i usług weterynaryjnych,

– w zakresie opieki domowej nad dziećmi i osobami chorymi,

– w zakresie usług edukacyjnych, polegającą na udzielaniu lekcji na godziny.

Muszą jednak przy tym spełniać szereg warunków, dotyczących głównie zakresu prowadzonej działalności oraz zatrudnianych osób. W wielu przypadkach, aby płacić kartę, trzeba działalność wykonywać jednoosobowo lub nie korzystać przy prowadzeniu działalności z usług osób zatrudnionych przez siebie na podstawie umowy o pracę oraz z usług innych przedsiębiorstw i zakładów, chyba że chodzi o usługi specjalistyczne. Ponadto podatnik lub małżonek nie może prowadzić innych rodzajów działalności gospodarczej, poza uprawniającymi do opodatkowania w formie karty podatkowej ani wytwarzać wyrobów opodatkowanych podatkiem akcyzowym.

Nie wyłącza opodatkowania w formie karty podatkowej prowadzenie przez podatnika działalności w zakresie wytwarzania energii elektrycznej, w elektrowniach wodnych i wiatrowych, o mocy oddawanej do 5 tys. kilowatów, wytwarzanie biogazu oraz osiąganie przychodów z najmu, podnajmu, dzierżawy, pod-dzierżawy z innych umów o podobnym charakterze.

Za usługi specjalistyczne uważa się czynności i prace wchodzące w inny niż zgłoszony zakres działalności, niezbędne do całkowitego wykonania wyrobu lub świadczonej usługi.

Więcej Gazeta Prawna.