Sąd Najwyższy o trybie postępowania o przyznanie renty oraz orzekania o niepełnosprawności

TEZA: Uznanie osoby za niezdolną do pracy w inny sposób, niż to przewiduje art. 14 ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tj. Dz.U. z 2004 r. nr 39, poz. 353 z późn. zm.), nawet jeżeli chodzi o osobę, której niepełnosprawność została stwierdzona właściwym orzeczeniem powiatowego zespołu do spraw orzekania o niepełnosprawności, jest niedopuszczalne.

STAN FAKTYCZNY: ZUS decyzją z 12 stycznia 2007 r., na podstawie art. 29 w zw. z art. 46 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, odmówił Marii G. prawa do emerytury, gdyż ostatnim okresem ubezpieczenia wnioskodawczym nie było ubezpieczenie pracownicze. W dniu złożenia wniosku o przyznanie emerytury Maria G. korzystała ze stałego zasiłku przyznanego jej przez ośrodek pomocy społecznej. Orzeczeniem powiatowego zespołu do spraw orzekania o niepełnosprawności z 28 stycznia 2004 r. przyznano jej na stałe umiarkowany stopień niepełnosprawności. Niepełnosprawność ta ma charakter trwały, od 28 stycznia 2002 r.

Wyrok SN z 8 maja 2008 r.,  I UK 369/07,  M.P.Pr. 2008/9/492