Obniżenie podatku należnego o podatek naliczony jest prawem podatnika. Podatnik może z tegćt prawa korzystać, w granicach zakreślonych przepisami,: lecz nie jest to jego obowiązek. Skorzystanie z tego prawa następuje w wyniku złożenia deklaracji podatkowej lub korekty deklaracji podatkowej. Wyrok WSA w Warszawie z 10 kwietnia 2006 r.
SYGN. AKT III SA/Wa 3260/05 niepublikowany
Dyrektor izby skarbowej utrzymał w mocy decyzję naczelnika urzędu skarbowego dotyczącą gospodarstwa ogrodniczego T". W sprawie chodziło o określenie prawidłowej kwoty zwrotu VAT za październik 2004 r. w wysokości ponad 334 tys. zł, stwierdzenia braku kwoty do przeniesienia w wysokości prawie 30 tys. zł i ustalenia dodatkowego zobowiązania podatkowego za październik 2004 r. w kwocie prawie 80 tys. zł. Organy uznały, że spółka w październiku 2004 r. zaniżyła podatek należny w ten sposób, że nie zawidencjonowała w ewidencji sprzedaży VAT i nie wykazała w deklaracji VAT-7 podatku należnego z tytułu wewnętrz wspólnotowego nabycia towarów udokumentowanego fakturą na kwotę 280 tys. euro. Spółka obliczyła VAT należny i wystawiła fakturę wewnętrzną, w której naliczyła podatek należny na ponad 265 tys. zł. Nie zaewidencjonowała jednak obrotu i kwoty podatku należnego z faktury w ewidencji, a także nie wykazała obrotu i podatku należnego w deklaracji VAT-7 za październik 2004 r., co doprowadziło do zaniżenia kwoty podatku należnego. Naczelnik urzędu skarbowego działając na podstawie art. 109 ust. 5 ustawy o VAT określił kwotę zwrotu w prawidłowej wysokości, a także ustalił dodatkowe zobowiązanie podatkowe. Z taką decyzją nie zgodziła się spółka, która zaskarżyła ją do WSA. Spółka wyjaśniła, że organy podatkowe nie potraktowały podatku należnego z wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów jako podatku naliczonego, przez co naruszyły zasadę neutralności opodatkowania VAT. Spółka zgodziła się, że w związku z art. 20 ust. 6 ustawy o VAT obowiązek z wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów powstał z dniem wystawienia faktury, czyli 21 października 2004 r. Stwierdziła jednak, że wtoku kontroli dotyczącej tego okresu nie stwierdzono naruszenia prawa w zakresie rozliczenia VAT naliczonego, a zatem spółka mogła złożyć korektę deklaracji VAT-7 za październik 2004 r.
Spółka argumentowała również, że skoro organ w protokole kontroli uznał, że spowodowane przez podatnika naruszenie polegało jedynie na zaniżeniu podatku należnego, to art. 81 i 81a Ordynacji podatkowej ogranicza zakres naruszenia prawa do podatku należnego, co oznacza, że podatnik nie był zobowiązany do sporządzenia korekty jedynie w zakresie podatku należnego.
WSA po rozpoznaniu sprawy uznał, że zaskarżona decyzja nie naruszą prawa. Zdaniem skarżącej sporną kwestią było m.in. to, czy organ podatkowy mógł pominąć dowód, w postaci uzyskanej faktury dokumentującej nabycie wewnątrzwspólnotowe, w zakresie naliczonego VAT za październik 2004 r., wykorzystując go jednocześnie jako podstawę do prawidłowego ustalenia należnego VAT za ten sam okres. Sąd Uznał,.że interpretacja skarżącej nie jest właściwa i powołał się na art. 86 ust. 11 ustawy o VAT, zgodnie z którym jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w art. 86 ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za następny okres rozliczeniowy. Sąd przytoczył również wyrok NSA z 17 grudnia 2003 r., na mocy którego uznano, że w przypadku gdy podatnik nie złożył deklaracji lub nie uwzględnił w złożonej deklaracji faktur, na podstawie których przysługiwało mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, nie może tego uczynić za niego organ wydający decyzję określającą wysokość zobowiązania w VAT.
Sąd potwierdził również, że prawo wynikające z art. 19 ust; 1 jest prawem podatnika do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, ale podatnik może z tego prawa nie skorzystać, ponieważ nie ma takiego obowiązku. Chęć skorzystania z tego prawa musi być wyrażona w deklaracji podatkowej lub jej korekcie.
Więcej Gazeta Prawna.