Pracodawca nie może bez ograniczeń żądać od podwładnych zostawania w zakładzie po godzinach. Taka praca jest dopuszczalna tylko w ściśle określonych sytuacjach, a niektóre grupy osób są z niej całkowicie zwolnione.

Pracy w nadgodzinach nie można zlecać:

– pracownikom zatrudnionym na stanowiskach, na których występują przekroczenia najwyższych dopuszczalnych stężeń lub natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia (w ich przypadku zakaz dotyczy jednak wyłącznie godzin nadliczbowych potrzebnych dla zabezpieczenia szczególnych potrzeb pracodawcy. To oznacza, że w przypadku konieczności podjęcia akcji ratowniczej tacy pracownicy muszą podjąć działania także po upływie normalnego czasu pracy);

– pracownicom w ciąży. Zakaz jest bezwzględny. A zatem nawet gdyby taka pracownica wyraziła zgodę na pracę nadliczbową lub sama wystąpiła z inicjatywą podjęcia takiej pracy, nie można jej zatrudniać w nadgodzinach;

– pracownikom młodocianym (którzy ukończyli 16 lat, ale nie ukończyli 18. roku życia). Podobnie jak w przypadku kobiet w ciąży zakaz ten jest bezwzględny;

– osobom niepełnosprawnym. Zakaz ten nie obowiązuje w przypadku osób zatrudnionych przy pilnowaniu oraz gdy na wniosek osoby zatrudnionej lekarz przeprowadzający badania profilaktyczne pracowników lub w razie jego braku lekarz sprawujący opiekę nad tą osobą wyrazi na to zgodę.

Opracowanie: Adam Banaszek

Więcej w Rzeczpospolitej z 4 marca 2009 r.