Zasady uwzględniania niektórych składników wynagrodzenia w podstawie wymiaru emerytury i renty
W świetle obowiązujących przepisów, tj. w myśl art. 15 podstawa wymiaru składki na ubezpieczenia emerytalne
ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach i rentowe lub na ubezpieczenie społeczne na podstawie
z FUS (Dz.U. z 2004 r. Nr 36, poz. 353 z późn. zm.) – podstawę wymiaru emerytury i renty stanowi przeciętna kalendarzowych, wybranych przez zainteresowanego z ostatnich 20 lat kalendarzowych poprzedzających bezpośrednio rok, w którym zgłoszono wniosek o emeryturę lub rentę.
Do podstawy wymiaru emerytury lub renty, o której mowa w ust. 1 i 2, dolicza się kwoty przysługujących ubezpieczonemu w danym roku kalendarzowym wynagrodzeń za czas niezdolności do pracy oraz kwoty zasiłków: chorobowego, macierzyńskiego, opiekuńczego, świadczenia rehabilitacyjnego, zasiłku wyrównawczego, świadczenia wyrównawczego lub dodatku wyrównawczego, a także wartość rekompensaty pieniężnej ustaloną zgodnie z pkt 3 załącznika do ustawy z dnia 6 marca 1997 r. o zrekompensowaniu okresowego niepodwyższania płac w sferze budżetowej oraz utraty niektórych wzrostów lub dodatków do emerytur i rent. Do podstawy wymiaru wlicza się również kwoty zasiłków dla bezrobotnych, zasiłków szkoleniowych lub stypendiów wypłaconych z Funduszu Pracy za okres udokumentowanej niezdolności do pracy, z zastrzeżeniem ust. 3a.
Przy ustalaniu podstawy wymiaru emerytury lub renty uwzględnia się kwoty wynagrodzeń za czas niezdolności do pracy, oraz kwoty zasiłków: chorobowego, macierzyńskiego, opiekuńczego, przysługujących ubezpieczonemu w roku kalendarzowym przypadającym po 2004 r., z tym że łączna kwota podstaw wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz wynagrodzeń i zasiłków nie może przekroczyć maksymalnej kwoty rocznej podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe.
Składników wynagrodzenia, od których nie ma obowiązku odprowadzenia składki na ubezpieczenie społeczne nie uwzględnia się w podstawie wymiaru emerytury lub renty. Składniki wynagrodzenia, które nie stanowią podstawy wymiaru składek są wymienione w § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe (Dz.U. Nr 161, poz. 1106 z późn. zm.).
Wynagrodzenie osób skierowanych do pracy za granicą w polskich przedstawicielstwach dyplomatycznych i urzędach konsularnych.
Zgodnie z ust. 1 § 12 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 1 kwietnia 1985 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru emerytur i rent, do ustalenia podstawy wymiaru dla pracowników skierowanych do pracy za granicą w polskich przedstawicielstwach dyplomatycznych i urzędach konsularnych przyjmuje się za każdy miesiąc tego zatrudnienia, przypadający przed dniem 1 stycznia 1991 r., kwoty ryczałtowe ustalone w myśl ust. 2.
W myśl ust. 2 – kwoty ryczałtowe, o których mowa w ust. 1, ustala się w zależności od grupy zaszeregowania pracownika ze względu na zajmowane stanowisko w polskich przedstawicielstwach dyplomatycznych i urzędach konsularnych w stosunku do przysługującego w tym czasie wynagrodzenia na stanowisku dyrektora generalnego w ministerstwach i urzędach centralnych, obejmującego wynagrodzenie zasadnicze, dodatek funkcyjny oraz dodatek za wieloletnią pracę w urzędach państwowych w wymiarze przysługującym po 20 latach pracy, przy zastosowaniu następującej skali procentowej:
Więcej Przegląd Ubezpieczeniowy.