Rzeczpospolita / 06.03.2009 / Autor: Łukasz Prasołek
Artykuł 15 ustawy z 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych reguluje maksymalny czas pracy pracowników ze znacznym lub umiarkowanym stopniem niepełnosprawności, który wynosi odpowiednio siedem godzin dziennie i 35 godzin w wymiarze tygodniowym. Dodatkowo zakazuje zatrudniania niepełnosprawnych w porze nocnej i w godzinach nadliczbowych.
Zgodnie z uchwałą SN z 18 kwietnia 2000 r. (III ZP 6/00) podane normy wyznaczają pełen wymiar czasu pracy pracownika niepełnosprawnego, a ich zastosowanie nie może spowodować obniżenia wynagrodzenia. Możliwość pracy w godzinach nadliczbowych dopuszczalna jest jedynie dla zatrudnionych przy pilnowaniu albo niepełnosprawnych, którym na ich wniosek na pracę w nadgodzinach wyraził zgodę lekarz.
Zdaniem Sądu Najwyższego (wyrok z 2 października 2008 r. – I PK 64/08) powyższe przepisy o czasie pracy obejmują wszystkich niepełnosprawnych pracowników bez względu na stanowiska jakie zajmują. Dotyczą również osób zarządzających zakładem w imieniu pracodawcy oraz kadry kierowniczej. Tak więc praca w nadgodzinach świadczona przez kierownika będącego osobą niepełnosprawną jest niezgodna z prawem. Jeśli jednak pracuje w godzinach nadliczbowych, nie wolno go pozbawić wynagrodzenia za pracę rzeczywiście wykonaną.
Opracowanie: Andrzej Jurczewski
Więcej w Rzeczpospolitej z 6 marca 2009 r.
Prawidłowe stosowanie przepisów prawa pracy jest tematem szkolenia organizowanego przez Centrum Szkolenia Info Bazę
zobacz więcej >>