W razie wymiany wadliwego środka trwałego na nowy suma odpisów amortyzacyjnych od nowego i wymienionego środka trwałego nie powinna przekroczyć pierwotnej wartości początkowej. 
 
W przypadku wymiany gwarancyjnej, kiedy nowy środek trwały zostanie wprowadzony do ewidencji, nie powinno dochodzić do zmiany wartości środka trwałego. Wówczas nie ma również potrzeby korygowania kosztów podatkowych o odpisy amortyzacyjne dokonane do momentu wyłączenia z użytkowania.
 
W związku z faktem, że wadliwy środek trwały był już częściowo zamortyzowany, aby suma odpisów amortyzacyjnych nie przewyższała wartości początkowej środka trwałego, można:

– amortyzować nowy środek trwały do jego wartości początkowej pomniejszonej o już dokonane odpisy od starego środka trwałego,

– dokonać odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej nowego środka trwałego w tej samej wysokości co uprzednio od wadliwego urządzenia.

W tym miejscu należy jednakże przywołać art. 16 ust. 1 pkt  48 ustawy o CIT, zgodnie z którym nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na ich nabycie, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Opracowanie: Ewa Suszek

Więcej w Rzeczpospolitej z 2 kwietnia 2009 r.