Jeśli podatnik ma jedynie paragon, może zaliczyć poniesiony wydatek do kosztów prowadzonej działalności. Będzie tak jednak tylko wtedy, gdy nie będzie mógł uzyskać od kontrahenta faktury lub rachunku.

Izba Skarbowa w Poznaniu zaznaczyła, że paragon, zewnętrzny dowód obcy otrzymany od kontrahenta nie spełniający wszystkich warunków określonych w art. 21 ust.1 ustawy o rachunkowości, może być zakwalifikowany jako dowód księgowy będący podstawą do ujęcia go w kosztach uzyskania przychodów. Zgodnie z przepisami można zaniechać zamieszczania na dowodzie wymaganych danych, o których mowa w art. 21 ustawy, a więc między innymi podpisu wystawcy dowodu, jeżeli wynikają one z techniki dokumentowania zapisów księgowych.

Paragon taki powinien być opisany (przez uprawnioną osobę) poprzez umieszczenie na nim danych i podpisu osoby, która dokonała opłat, oraz opisu operacji gospodarczej przy zastosowaniu ogólnie ustalonych przez przedsiębiorcę zasad.

Opracowanie: Ewa Suszek

Więcej w Rzeczpospolitej z 7 kwietnia 2009 r.