Rzeczpospolita / 09.04.2009 / Autor: Krzysztof Kamiński
Z art. 23 ust 1 pkt 48 ustawy o PIT wynika, że nie są kosztem uzyskania przychodów straty powstałe w wyniku utraty lub likwidacji samochodów oraz koszty remontów powypadkowych, jeśli samochody nie były objęte ubezpieczeniem dobrowolnym.
Dotyczy to zarówno samochodów osobowych, jak i ciężarowych. Umowy ubezpieczenia dobrowolnego autocasco wskazują przypadki i moment wygaśnięcia ochrony ubezpieczeniowej, tak więc wygasa ona m in. z upływem siedmiu dni od otrzymania przez ubezpieczonego wezwania do zapłaty kolejnej raty składki wysłanego po upływie jej płatności z zagrożeniem, że brak zapłaty w tym terminie spowoduje ustanie odpowiedzialności.
Jeśli w tym czasie samochód został uszkodzony czy skradziony, trzeba przyjąć, że był objęty ochroną ubezpieczeniową w rozumieniu art. 23 ust. 1 pkt 48 ustawy o PIT. Dopiero gdyby do takiego zdarzenia doszło później, jeśli przedsiębiorca nie zapłacił w ciągu siedmiu dni raty składki, to nie tylko że nie otrzyma ubezpieczenia z autocasco, ale także nie będzie mógł zaliczyć w ciężar kosztów straty spowodowanej takim zdarzeniem.
Jednak VAT od wydatków na remont takiego uszkodzonego w wypadku auta można odliczyć.
To, czy wydatek jest kosztem, czy nim nie jest, ze względu na wyłączenie przewidziane w ustawie o PIT bądź o CIT, nie ma żadnego znaczenia dla prawa do odliczenia VAT z faktury. Ważne jest natomiast by zakup służył działalności opodatkowanej VAT.
Opracowanie: Ewa Suszek
Więcej w Rzeczpospolitej z 9 kwietnia 2009 r.