Pracę ośmiogodzinną można zorganizow w formie zadań albo podzielić na zmiany

RZECZPOSPOLITA (2009-04-17) autor: MARTA GADOMSKA

Zatrudnieni nie muszą pracować codziennie od 8 do 16. W niektóre dni mogą przychodzić do firmy na 14 i wychodzić o 22. Ale za tego typu nocne zmiany należy im odpowiednio zapłacić.

Zatrudnieni w systemie podstawowym pracują maksymalnie osiem godzin na dobę i średnio 40 w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy. Przekroczenie tych limitów powoduje nadgodziny, za które trzeba dodatkowo płacić. Zatrudnionym przysługuje odpowiedni odpoczynek. Wynosi on co najmniej 35 godzin tygodniowo i obejmuje co najmniej 11-godzinny odpoczynek dobowy.

System podstawowy łączymy bardzo często z pracą zmianową. Wtedy grafiki czasu pracy układamy tak, by po określonej liczbie godzin, dni lub tygodni zmieniła się pora świadczenia pracy przez załogę. Za nocki płacimy dodatkowo. Zgodnie z art. 15″ kp. za pracę w porze nocnej płacimy – oprócz normalnego wynagrodzenia – 20% stawki godzinowej wynikającej z minimalnego wynagrodzenia.

Konkurencją dla podstawowego czasu pracy jest system zadaniowy (art. 140 kp.), który pozwala organizować pracę według potrzeb pracowników. Tacy zatrudnieni nie muszą rozpoczynać i kończyć pracy w ściśle określonych godzinach, co oznacza, że w porównaniu z kolegami pracującymi w innych systemach nie ponoszą odpowiedzialności porządkowej za spóźnienia czy opuszczenie pracy bez wiedzy szefa.
System zadaniowy można zastosować w przypadkach uzasadnionych rodzajem, organizacją albo miejscem wykonywania pracy. Wprowadzamy go w regulaminie pracy bądź układzie zbiorowym pracy, ale również w umowie o pracę bądź obwieszczeniu, jeśli w firmie nie ma układu zbiorowego ani regulaminu.

Opracowanie:Ewa Suszek

Więcej w Rzeczpospolitej z 17.04.2009