Grunty i prawo ich wieczystego użytkowania używane w działalności gospodarczej są składnikami majątku trwałego firmy. Wydatków na ich zakup nie zaliczymy jednak do kosztów podatkowych poprzez amortyzację.
Gdy kupujemy nieruchomość zabudowaną, warto zadbać o wyodrębnienie wartości gruntu i wzniesionych na nim budynków czy budowli w umowie kupna-sprzedaży. Unikniemy wtedy problemów z wyceną środków trwałych.
Art. 23 ust. 1 pkt 1 lit a) ustawy o PIT oraz art. 16 ust. 1 pkt 1 lit a) ustawy o CIT wyłączają z kosztów uzyskania przychodów wydatki na nabycie gruntu oraz prawa użytkowania wieczystego gruntu. Grunty są bowiem środkami trwałymi. Prawo użytkowania wieczystego gruntu jest natomiast wartością niematerialną i prawną. Jednak tych składników majątku trwałego się nie amortyzuje. Wynika to z art. 22c pkt 1 ustawy o PIT i art. 16c pkt 1 ustawy o CIT.
Mimo, że nie podlegają one amortyzacji, należy je ująć w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Późniejszy termin wprowadzenia uznaje się za ujawnienie środka trwałego (zob. art. 22d ust. 2 ustawy o PIT oraz art. 16d ust. 2 ustawy o CIT).
Wydatki na nabycie gruntów lub prawa użytkowania wieczystego gruntów (z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie) nie są kosztami uzyskania przychodów.
Stają się one takimi kosztami w razie odpłatnego zbycia gruntów, bez względu na czas ich poniesienia.
Więcej w Rzeczpospolitej z 8 czerwca 2009 r.