Skutki podatkowe zwrotu kosztów rehabilitacji

Ministerstwo Finansów (2009-03-10), autor: Izba Skarbowa w Katowicach , oprac.: GR

cze 10, 2009

Jakie są skutki podatkowe zwrotu byłemu pracownikowi kosztów leczenia i rehabilitacji wynikających z wyroku o odpowiedzialności na przyszłość za skutki wypadku?

Interpretacja Izby Skarbowej w Katowicach



Sygnatura: IBPBII/1/415-205/09/MK
Data: 2009.03.10
Autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Istota interpretacji:

Jakie są skutki podatkowe zwrotu byłemu pracownikowi kosztów leczenia i rehabilitacji wynikających z wyroku o odpowiedzialności na przyszłość za skutki wypadku?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej przedstawione we wniosku z dnia 16 grudnia 2008r. (data wpływu do tut. Biura – 19 grudnia 2008r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zwrotu byłemu pracownikowi kosztów leczenia i rehabilitacji wynikających z wyroku o odpowiedzialności na przyszłość za skutki wypadku – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE


W dniu 19 grudnia 2008r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zwrotu byłemu pracownikowi kosztów leczenia i rehabilitacji wynikających z wyroku o odpowiedzialności na przyszłość za skutki wypadku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Na podstawie wyroku sądu, który na podstawie art. 189 Kodeksu postępowania cywilnego ustalił odpowiedzialność na przyszłość za skutki wypadku, wnioskodawca zwraca byłemu pracownikowi na podstawie przedstawionych faktur i rachunków m.in. koszty turnusu rehabilitacyjnego dla niego i dla jego opiekuna, koszty paliwa zużytego na dojazd do miejscowości, w której organizowany był turnus rehabilitacyjny, koszt dopłat do protez, koszt dopłat do wózka inwalidzkiego, itp.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy można stosować zwolnienie przedmiotowe wynikające z art. 21 ust. 1 pkt 3b) do kwot otrzymywanych jako zwrot kosztów ponoszonych w związku z leczeniem i rehabilitacją, jeżeli w wyroku sąd ustalił odpowiedzialność na przyszłość za skutki wypadku…
Zdaniem wnioskodawcy, odszkodowanie wynikające z poniesionych kosztów leczenia i rehabilitacji jest źródłem przychodu zwolnionego z podatku dochodowego od osób fizycznych.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 3b ww. ustawy – w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2008r. – stanowi, iż wolne od podatku dochodowego są inne odszkodowania otrzymane na podstawie wyroku lub ugody sądowej do wysokości określonej w tym wyroku lub tej ugodzie, z wyjątkiem odszkodowań:

otrzymanych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą,
dotyczących korzyści, które podatnik mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż sąd na podstawie art. 189 Kodeksu postępowania cywilnego ustalił odpowiedzialność na przyszłość za skutki wypadku. W związku z treścią tego wyroku wnioskodawca zwraca byłemu pracownikowi na podstawie przedstawionych faktur i rachunków m.in. koszty turnusu rehabilitacyjnego dla niego i dla jego opiekuna, koszty paliwa zużytego na dojazd do miejscowości, w której organizowany był turnus rehabilitacyjny, koszt dopłat do protez, koszt dopłat do wózka inwalidzkiego, itp.

Zgodnie z art. 189 ustawy z dnia 17 listopada 1964r. Kodeks Postępowania Cywilnego (Dz. U. z 1964r. Nr 43, poz. 196 ze zm.) powód może żądać ustalenia przez sąd istnienia lub nieistnienia stosunku prawnego lub prawa, gdy ma w tym interes prawny.

Wynika więc z tego, że na podstawie art. 189 Kodeksu Postępowania Cywilnego w wyroku sąd ustalił odpowiedzialność na przyszłość za skutki wypadku w postaci prawa do zwrotu określonych kosztów a nie odszkodowanie lub zadośćuczynienie. Zatem w takim przypadku nie może mieć zastosowania zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z treści tego przepisu wynika bowiem jednoznacznie, iż wolne od podatku dochodowego są odszkodowania otrzymane na podstawie wyroku do wysokości określonej w tym wyroku.

Wobec powyższego zwrot przez wnioskodawcę byłemu pracownikowi na podstawie przedstawionych faktur i rachunków m.in. kosztów turnusu rehabilitacyjnego dla niego i dla jego opiekuna, kosztów paliwa zużytego na dojazd do miejscowości, w której organizowany był turnus rehabilitacyjny, kosztów dopłat do protez, kosztów dopłat do wózka inwalidzkiego, itp. stanowi przychód z tytułu świadczeń otrzymanych przez rencistę, w związku z łączącym go uprzednio z zakładem pracy stosunkiem pracy podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym.
Zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu świadczeń otrzymanych przez emerytów lub rencistów, w związku z łączącym ich uprzednio z zakładem pracy stosunkiem służbowym, stosunkiem pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunkiem pracy, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 26 i 38 – w wysokości 10 % należności.

W myśl postanowień art. 41 ust. 4 ww. ustawy – w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2008r., płatnicy są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4, 4a, 5 i 13 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 5.

Zgodnie z art. 42 ust. 1 ww. ustawy płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) – na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby.

Natomiast w myśl art. 42 ust. 1a w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 41, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczne deklaracje, według ustalonego wzoru. Przepis art. 38 ust. 1b stosuje się odpowiednio.

Należy zauważyć, iż w niniejszym przypadku nie znajduje zastosowania zastrzeżenie wynikające z art. 30 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy, tj. wyłączenie z opodatkowania zryczałtowanym 10% podatkiem dochodowym przychodów zwolnionych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 26 i pkt 38 ustawy.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 26 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są zapomogi otrzymane w przypadku indywidualnych zdarzeń losowych, klęsk żywiołowych, długotrwałej choroby lub śmierci – do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280 zł, z zastrzeżeniem pkt 40 i 79.

Zwrot przez wnioskodawcę kosztów ponoszonych przez byłego pracownika (rencistę) w związku z leczeniem i rehabilitacją nie stanowi zapomogi, o której mowa w ww. art. 21 ust. 1 pkt 26 ustawy.

Zwrot ten nie jest również ekwiwalentem pieniężnym w zamian świadczenia rzeczowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 38 ustawy. Zgodnie bowiem z art. 21 ust. 1 pkt 38 ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są świadczenia rzeczowe lub ekwiwalenty pieniężne w zamian tych świadczeń otrzymywane przez emerytów i rencistów w związku z łączącym ich poprzednio z zakładami pracy stosunkiem służbowym, stosunkiem pracy lub spółdzielczym stosunkiem pracy oraz od związków zawodowych – do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280 zł.

Wobec powyższego stanowisko wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.