Osoby niepełnosprawne, które wyjeżdżają do sanatorium, wydatki na ten cel będą mogły odliczyć od dochodu w ramach ulgi rehabilitacyjnej. Natomiast podatnicy, którzy otrzymują dofinansowanie do wczasów, będą musieli te kwoty wykazać w rocznym PIT.
Jak pisze Gazeta Prawna, jeśli niepełnosprawny podatnik wyjeżdża do sanatorium na rehabilitację i będzie zakwaterowany w domu wczasowym to wówczas odpłatność za pobyt we wspomnianym domu nie podlega odliczeniu od dochodu w ramach określonych w ustawie o PIT odpłatności za pobyt na leczeniu w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego. Zgodnie z ustawą o lecznictwie uzdrowiskowym zakładami lecznictwa uzdrowiskowego są: szpitale uzdrowiskowe; sanatoria uzdrowiskowe; prewentoria uzdrowiskowe dla dzieci; przychodnie uzdrowiskowe.
Podatnicy, którzy są osobami niepełnosprawnymi lub mają na utrzymaniu osoby niepełnosprawne, mogą w rocznym rozliczeniu PIT odliczyć od dochodu wydatki poniesione na cele rehabilitacyjne. Tymi wydatkami są m.in. wydatki poniesione na:
– odpłatny, konieczny przewóz na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne :
a) osoby niepełnosprawnej – karetką transportu sanitarnego;
b) osoby niepełnosprawnej, zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa, oraz dzieci niepełnosprawnych do lat 16 – również innymi środkami transportu niż wymienione w lit. a);
– używanie samochodu osobowego, stanowiącego własność (współwłasność) osoby niepełnosprawnej zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa lub podatnika mającego na utrzymaniu osobę niepełnosprawną zaliczoną do I lub II grupy inwalidztwa albo dzieci niepełnosprawne, które nie ukończyły 16 roku życia, dla potrzeb związanych z koniecznym przewozem na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne w wysokości nieprzekracząjącej w roku podatkowym kwoty 2280 zł;
– odpłatne przejazdy środkami transportu publicznego związane z pobytem:
a) na turnusie rehabilitacyjnym;
b) w zakładach lecznictwa uzdrowiskowego, rehabilitacji leczniczej, opiekuńczo-leczniczych i pielęgnacyjno-opiekuńczych;
c) na koloniach i obozach dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnej oraz dzieci osób niepełnosprawnych, które nie ukończyły 25 roku życia.
Wysokość wydatków jest ustalana na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie. Jednak w przypadku dojazdów własnym samochodem nie jest konieczne posiadanie faktur czy rachunków. Mogą to być inne dokumenty potwierdzające fakt dojeżdżania na zabiegi.
Należy podkreślić, że odpłatność za pobyt niepełnosprawnego dziecka pracownika, na koloniach, obozach oraz turnusach rehabilitacyjnych finansowana w ramach indywidualnej pomocy z zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych jest świadczeniem wolnym PIT.
Dopłaty do wypoczynku podlegają zwolnieniu od podatku dochodowego, jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki:
– wypoczynek powinien być zorganizowany;
– organizatorem wypoczynku musi być podmiot prowadzący działalność w tym zakresie;
– wypoczynek powinien przybrać formę: wczasów, kolonii, obozu lub zimowisk, w tym również połączonego z nauką, pobytu na leczeniu sanatoryjnym, w placówkach leczniczo-sanatoryjnych, rehabilitacyjno-szkoleniowych, leczniczo-opiekuńczych;
– dopłata powinna dotyczyć dzieci i młodzieży uczestniczącej w wypoczynku, które nie ukończyły 18 roku życia.
Dopłatom do wypoczynku sfinansowanym z innych źródeł przysługuje zwolnienie do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym 760 zł. Do zastosowania zwolnienia niezbędne jest posiadanie faktur VAT lub stosownych rachunków.
Więcej w Gazecie Prawnej z 17 czerwca 2009 r.