W świetle ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych finansowanie przez pracodawcę dojazdów do pracy stanowi nieodpłatne świadczenie na rzecz pracownika.
Wartość otrzymanego od pracodawcy świadczenia w postaci sfinansowania – całkowitego lub częściowego – przewozu do pracy stanowi przychód pracownika ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust 1 wspomnianej ustawy. Jest on opodatkowany podatkiem dochodowym.
Zdaniem organów skarbowych finansowanie przez pracodawcę przewozu pracowników to świadczenie, które polega na samym zakupieniu możliwości korzystania przez pracowników z przewozu, i to wartość owej możliwości powinna stanowić przychód dla poszczególnych pracowników (interpretacja dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 15 kwietnia 2009 r. (ILPB1/415-107/09-2/TW).
W przypadku usług kupionych przez pracodawcę na rzecz pracowników, do których zaliczają się również usługi transportowe, wartość pieniężną tych świadczeń do celów podatkowych ustala się według ceny ich zakupu. Dokonuje się tego na podstawie dokumentów potwierdzających poniesione przez zakład pracy wydatki na przewóz swoich pracowników.
W przypadku gdy świadczone na rzecz pracowników usługi transportowe nie wynikają ani z przepisów płacowych firmy, ani z umów o pracę czy regulaminów wynagradzania, wartość takich świadczeń stanowi podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia.
Więcej w Rzeczpospolitej z 19 czerwca 2009 r.