Przy ustalaniu momentu powstania obowiązku podatkowego stosowane są odpowiednio przepisy dotyczące usług krajowych świadczonych przez polskich podatników. W praktyce budzi to jednak wątpliwości.
Jak pisze Rzeczpospolita moment powstania obowiązku podatkowego w imporcie usług decyduje o:
– tym, kiedy import usług należy ująć w ewidencji VAT,
– deklaracji, w której import należy rozliczyć lub o terminie, w którym deklarację taką należy złożyć,
– momencie powstania prawa do odliczenia,
– kursie, po jakim powinny być przeliczone kwoty wyrażone w walutach obcych.
Do powstawania obowiązku podatkowego przy imporcie usług odpowiednie zastosowanie ma co do zasady art. 19 ust. 4 ustawy o VAT mówiący, że jeżeli wykonanie usługi powinno być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w siódmym dniu, licząc od dnia wykonania usługi.
Odpowiednie zastosowanie w przypadku importu usług ma, między innymi, art. 19 ust. 11 ustawy o VAT, a więc przepis stanowiący, że jeżeli przed wykonaniem usługi otrzymano część należności obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w tej części. Z punktu powstania obowiązku podatkowego przy zaliczkach dotyczących importu usług nie ma znaczenia:
– moment wystawienia przez zagranicznego usługodawcę faktury dokumentującej taką zaliczkę oraz
– moment wystawienia przez polskiego podatnika faktury wewnętrznej zaliczkowej.
Do importu usług odpowiednie zastosowanie ma również art. 19 ust. 13 ustawy o VAT, tj. przepis przewidujący szczególny sposób powstawania obowiązku podatkowego dla niektórych usług. Część jego postanowień uzależnia powstanie obowiązku podatkowego od otrzymania całości lub części należności. Uznać należy, że przy imporcie usług chodzi nie tyle o otrzymanie całości lub części należności przez zagranicznego usługodawcę, ile o dokonanie całości lub części zapłaty przez polskiego usługobiorcę.
Więcej w Rzeczpospolitej z 22 czerwca 2009 r.