Kontrakty zagraniczne sprzed 1989 r. mogą obniżyć świadczenia z ZUS, ponieważ pracownicy zatrudnieni m.in. na tzw. budowach eksportowych nie mają szans na odnalezienie dokumentacji płacowej niezbędnej do ustalenia emerytur.
Do ustalenia podstawy wymiaru emerytury ZUS przyjmuje:
– Okresy ubezpieczenia przypadające po 31 grudnia 1990r. Podstawą są kwoty, od których opłacono składkę na ubezpieczenia społeczne w Polsce.
– Okresy zatrudnienia przed 1 stycznia 1991r. Podstawą ustalenia emerytury są kwoty tzw. wynagrodzenia zastępczego (wynagrodzenie ustalone na podstawie wynagrodzenia przysługującego pracownikom zatrudnionym w tym okresie w kraju w tym samym lub podobnym charakterze, w jakim pracownik był zatrudniony przed wyjazdem za granicę, albo na podstawie kwot ryczałtowych). Jego wysokość potwierdza zakład pracy, który zatrudniał pracownika w kraju przed jego wyjazdem za granicę. Jeśli były pracodawca został zlikwidowany, a jego dokumentacja osobowa i płacowa jest przechowywana przez archiwum, na wniosek osoby zainteresowanej wydawane są kserokopie kart wynagrodzeń wskazanego przez niego pracownika lub odpisy jego zarobków z list płac.
– W przypadku zatrudnienia na terenie byłej Niemieckiej Republiki Demokratycznej okresy pracy przed 1 października 1991 r. podstawą może być przyjęte wynagrodzenie ze stanowiska zajmowanego w Niemczech.
Dokumentacja potwierdzająca pracę za granicą obejmuje:
– świadectwo pracy
– zaświadczenie zakładu pracy delegującego
– wpis do legitymacji ubezpieczeniowej
– zaświadczenie jednostki kierującej
– potwierdzenie opłacania składek
– uwierzytelnione kopie kart wynagrodzeń, list płac
Jeśli pracodawca został zlikwidowany, a ustalenie miejsca przechowywania dokumentacji pracowniczej jest niemożliwe, zaświadczenie konieczne do ZUS może sporządzić inny zakład pracy z tej samej branży lub resort. Dane dotyczące wynagrodzeń są danymi osobowymi, które podlegają szczególnej ochronie. Dlatego najlepiej uzyskać zgodę na udostępnienie informacji o zarobkach od osoby, której dane te dotyczą.
Do zgody trzeba dołączyć umotywowany wniosek zainteresowanego. Otrzymane w takim trybie dane można wykorzystać wyłącznie zgodnie z przeznaczeniem, dla którego zostały udostępnione, np. w ZUS lub w sądzie. O taką zgodę upominają się następcy prawni zlikwidowanych przedsiębiorstw.
Więcej w Rzeczpospolitej z 23 czerwca 2009 r.