Rzecznik praw obywatelskich chce, by inaczej oceniać sytuację finansową rodziny przy przyznawaniu świadczeń. Chodzi o sposób odliczania od dochodu składki zdrowotnej określony w § 15 ust 1 i 2 rozporządzenia z 2 czerwca 2005 r. w sprawie sposobu i trybu postępowania w sprawach o świadczenia rodzinne (Dz. U. nr 105, poz. 881 ze zm.).
Prawo do zasiłku rodzinnego oraz dodatków do niego przysługuje, jeśli dochód na osobę w rodzinie nie przekracza 504 zł, a gdy wychowuje się w niej niepełnosprawne dziecko – 583 zł. Zasiłek ustala się na podstawie zaświadczenia z urzędu skarbowego za poprzedni rok kalendarzowy.
W jego treści zawarta jest tylko informacja o wysokości składek zdrowotnych odliczonych od podatku, nie wynika zaś z niego kwota składek zapłaconych z kieszeni ubezpieczonego, które nie mogły być odliczone ze względu na zbyt niski podatek.
Z ustawy o PIT wynika bowiem, że składka na powszechne ubezpieczenie zdrowotne podlega odliczeniu w pierwszej kolejności. Oznacza to, że po obliczeniu podatku według skali należy odjąć od niego uiszczone przez podatnika składki. Gdy ich wysokość w danym roku kalendarzowym przekracza kwotę należnego podatku dochodowego, nie można ich odliczyć w pełnej wysokości.
W takiej sytuacji gmina na podstawie zaświadczenia z urzędu skarbowego nie może ustalić faktycznie zapłaconych składek na ubezpieczenie zdrowotne i skorygować o ich wysokość dochodu danej rodziny.
Więcej w Rzeczpospolitej z 10 czerwca 2009 r.