Pracownik, który ma orzeczenie o niepełnosprawności, ma więcej wolnego. Jego uprawnienie wynika z ustawy z 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (DzU z 2008 r. nr 14, poz. 92 ze zm.), dalej ustawa o rehabilitacji.
Dla pracownika, który ma orzeczenie o znacznym lub umiarkowanym stopniu niepełnosprawności albo orzeczenie lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, przysługuje:
– dziesięć dni dodatkowego urlopu wypoczynkowego w wymiarze dziesięciu dni roboczych w roku kalendarzowym,
– do 21 dni roboczych zwolnienia od pracy, z zachowaniem prawa do wynagrodzenia, w celu uczestniczenia w turnusie rehabilitacyjnym, nie częściej niż raz w roku.
Dodatkowy urlop nie należy się osobie uprawnionej do urlopu wypoczynkowego w wymiarze przekraczającym 26 dni roboczych lub do innego urlopu dodatkowego jej przysługującego na podstawie innych szczególnych przepisów. Jednak jeżeli wymiar innego dodatkowego urlopu jest krótszy niż dziesięć dni roboczych, a więc mniej korzystny dla pracownika, wówczas zamiast tego urlopu przysługuje dodatkowy urlop dziesięciodniowy należny ze względu na niepełnosprawność pracownika.
Pracodawca nie musi obawiać się, że niepełnosprawny pracownik będzie wciąż nieobecny w pracy, ponieważ łączny wymiar dodatkowego urlopu i zwolnienia od pracy w celu uczestnictwa w turnusie rehabilitacyjnym nie może przekroczyć 21 dni roboczych w roku kalendarzowym.
Jeśli pracownik wykorzysta! dziesięć dni urlopu dodatkowego, wówczas może otrzymać tylko 11 dni zwolnienia od pracy w celu uczestnictwa w turnusie rehabilitacyjnym. Jeżeli natomiast skorzystał z 21 dni zwolnienia w celu uczestnictwa w turnusie, nie otrzyma już w danym roku dodatkowego urlopu wypoczynkowego. Przy wykorzystaniu 14 dni zwolnienia będzie miał prawo do 7 dni urlopu dodatkowego.
Kiedy pracodawca powinien wypłacić dofinansowanie wypoczynku? Wtedy, gdy prowadzi zakład pacy chronionej. Ma bowiem wówczas zakładowy fundusz rehabilitacji, który przeznaczony jest na finansowanie rehabilitacji niepełnosprawnych pracowników. Szczegóły określa rozporządzenie ministra pracy i polityki społecznej z 19 grudnia 2007 r. w sprawie zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych (DzU nr 245, poz. 1810).
Pomoc może być bezzwrotna, ale może mieć też formę nieoprocentowanej pożyczki, którą pracodawca może umorzyć po okazaniu dowodu wydatkowania otrzymanych pieniędzy na turnus lub wypoczynek.
Więcej w Rzeczpospolitej z 10 czerwca 2009 r.
Obowiązki i uprawnienia pracodawców osób niepełnosprawnych są omawiane na szkoleniach organizowanych przez Centrum Szkolenia Info Baza (Poznań, Koszali, Zielona Góra, Wrocław)
zobacz więcej »