Prawdopodobieństwo, że taka sytuacja wystąpi, potwierdzić mogą przede wszystkim rozliczenia za lata poprzednie, w których firma prowadziła ten sam rodzaj działalności. Przy nowo podjętej produkcji sezonowej ten argument odpada, ale można przytoczyć wszystkie inne, które mogą przemawiać za tym, że zaliczki obliczone według zasad określonych w ustawach podatkowych byłyby niewspółmiernie wysokie w stosunku do podatku należnego za dany rok.

Zaliczki w formie uproszczonej wpłaca się przez cały rok w stałej kwocie, co miesiąc w wysokości 1/12 kwoty podatku należnego od dochodu z działalności gospodarczej wykazanego w zeznaniu podatkowym o wysokości osiągniętego dochodu, złożonym zasadniczo w roku poprzedzającym rok podatkowy od którego wybór ten będzie obowiązywał.

Zaliczki za okresy kwartalne mogą wpłacać podatnicy mający status małego podatnika, tj. których przychody ze sprzedaży z poprzedniego roku (wraz z VAT) nie przekroczyły równowartości 1 mln 200 tys. euro, a także rozpoczynający prowadzenie działalności gospodarczej.

Zasady dotyczące ustalania zaliczek na podatek dochodowy za okresy kwartalne i opłacanych w uproszczonej formie zostały unormowane szczegółowo w art. 44 ustawy o PIT.

Więcej w Rzeczpospolitej z 20 lipca 2009 r.