NSA w wyroku z 9 lipca 2009 r., EFSK 419/08 stwierdził, że koszt uzyskania przychodu musi mieć charakter rzeczywisty, a nie znajdować odzwierciedlenie w ujęciu bilansowym w księgach podatkowych.
Zatem zaliczenie różnic kursowych do kosztów uzyskania przychodu uzależnione jest od wystąpienia rzeczywistej transakcji (obrotu środkami pieniężnymi), w rezultacie której jakiś podmiot poniósł realne koszty związane ze zmianą wysokości kursów walut.
Konkluzję tę da się wyprowadzić m.in. z uregulowania wprowadzonego art. 15 ust. 1 lit. A ustawy o CIT. „Nie można uznać za zapłatę każdego uregulowania należności przez dłużnika. Świadczenie w miejsce wykonania, kompensata, przeniesienie udziałów w spółce, barter są sposobami wygaśnięcia zobowiązania, lecz nie stanowią zapłaty w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy.”
Więcej w Rzeczpospolitej z 24 lipca 2009 r.