Ustalenie w umowie o pracę wygórowanej pensji może być uznane przez ZUS za sprzeczne z zasadami współżycia społecznego i przez to nieważne.
Strony stosunku pracy mają swobodę w ustalaniu wysokości wynagrodzenia pracownika. Jest to bowiem kwestia wewnętrznych ustaleń stron. W wyjątkowych sytuacjach może to jednak podlegać ocenie ZUS oraz sądu pod względem zgodności z zasadami współżycia społecznego. Wynika to z faktu, że wysokość wynagrodzenia za pracę wpływa także na wysokość świadczeń z ubezpieczeń społecznych i w tym zakresie należy uznać obowiązywanie odmiennych zasad.
W orzecznictwie Sądu Najwyższego utrwalony jest pogląd, że ustalenie rażąco wysokiego wynagrodzenia za pracę może być w konkretnych okolicznościach uznane za nieważne jako dokonane z naruszeniem zasad współżycia społecznego, polegającym na świadomym osiąganiu nieuzasadnionych korzyści z systemu ubezpieczeń społecznych kosztem innych uczestników tego systemu.
Cel zawarcia umowy o pracę w postaci osiągnięcia świadczeń z ubezpieczenia społecznego nie jest sprzeczny z ustawą, ale nie może to oznaczać akceptacji dla nagannych i nieobojętnych społecznie zachowań oraz korzystania ze świadczeń z ubezpieczeń społecznych przy zawarciu umowy o pracę na krótki okres przed zajściem zdarzenia rodzącego uprawnienie do świadczenia i ustaleniu wysokiego wynagrodzenia w celu uzyskania świadczeń obliczonych od tej podstawy. Taka umowa o pracę jest nieważna jako sprzeczna z zasadami współżycia społecznego.
Więcej w Rzeczpospolitej z 28 lipca 2009 r.