Emerytura po rencie…

DZIENNIK ZACHODNI , autor: Autor Nieznany , oprac.: GR

mar 21, 2007

Pani Krystyna urodzona 4 września 1966r. uległa wypadkowi w pracy. W marcu 2006r. wysłała do ZUS-u wniosek o przyznanie renty z tytułu niezdolności do pracy spowodowanej wypadkiem. Do wniosku dołączyła dokumenty potwierdzające 17-letni okres składkowy. Staż hipotetyczny wyniesie więc 3 lata Lekarz orzecznik ZUS stwierdził całkowitą niezdolność do pracy w związku z zaistniałym wypadkiem w pracy. Do ustalenia podstawy wymiaru renty Pani Krystyna wskazała wynagrodzenie z lat 1990-1999 tj.osiągane w okresie 10 kolejnych lat kalendarzowych przypadających w 20-leciu przed złożeniem wniosku. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru wyniósł 493,14 proc. ZUS do wyliczenia renty zastosował kwotę bazową wynoszącą 1977,20 zł, jaka w tym czasie obowiązywała.

Podstawa wymiaru renty wynosi: 9750,36 zł (493,14 proc. x 1977,20 zł) Wysokość renty obliczamy:

24 proc. x 1977,20 zł = 474,53 zł

17 x 1,3 proc. x 9750,36 zł = 2154,83 zł

8 x 0,7 proc. x 9750,36 zł = 546,02 zł Łącznie: 3175,38 zł

Ponieważ jest to renta z tytułu wypadku przy pracy, ZUS miał obowiązek sprawdzić, w jakiej wysokości jest kwota gwarantowana, odpowiadająca w tym przypadku 80 proc. podstawy wymiaru. Do obliczenia podstawy wymiaru musi być jednak przyjęty ograniczony do 250 proc. wskaźnik wysokości podstawy wymiaru Podstawa wymiaru wynosi: 4943 zł (250 x 1977,20 zł) Osiemdziesiąt procent tej kwoty to: 3954,40 zł (80 proc. x 4943,00 zł) Kwota wyliczona przy zastosowaniu gwarancji jest wyższa, zatem Pani Krystyna otrzymuje rentę z tytułu niezdolności do pracy spowodowanej wypadkiem przy pracy w wysokości 3954,40 zł (kwota brutto).

Podstawę wymiaru emerytury dla osoby, która wcześniej miała ustalone prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy, w tym również renty spowodowanej wypadkiem przy pracy lub chorobą zawodową może stanowić zwaloryzowana podstawa wymiaru renty, albo można ją ustalić na nowo. W pierwszym przypadku renta musi bezpośrednio poprzedzać emeryturę.

1

Jeżeli renta została obliczona na podstawie wynagrodzeń z okresu krótszego niż 10 lat i wnioskodawca nie przedstawi żadnych dodatkowych zaświadczeń potwierdzających wysokość zarobków, podstawa emerytury będzie taka jak dotychczas, tylko poddana wszelkim waloryzacjom, które miały miejsce od dnia przyznania renty. Jeśli wskaźnik podstawy wymiaru renty był wyższy niż 250 proc.,w przypadku emerytury zostanie obniżony do tej wysokości.

2

Jeżeli podstawa wymiaru renty została ustalona od zarobków z 10 kolejnych lat kalendarzowych wybranych z 20-lecia poprzedzającego rok, w którym zgłoszono wniosek o emeryturę lub z 20 dowolnie wybranych lat z całego okresu zatrudnienia, a we wniosku o emeryturę zainteresowany:

– prosi o przyjęcie za podstawę wymiaru emerytury podstawy wymiaru renty,

– nie wskazuje sposobu ustalenia podstawy wymiaru,

– prosi o wybranie najkorzystniejszego wariantu,

– wnioskuje o przyjęcie tych samych zarobków, jakie zostały przyjęte do obliczenia podstawy wymiaru renty,

– lub przedkłada zarobki z innego okresu, to niezależnie od tego żądanie zainteresowanego, ZUS musi z urzędu zbadać, jaki sposób ustalenia podstawy wymiaru jest najkorzystniejszy.

Oznacza to więc, że musi:

przyjąć za podstawę wymiaru emerytury podstawę renty i

– starą kwotę bazową do całości świadczenia (jeśli rencista nie pracował)

– nową kwotę bazową do części socjalnej emerytury, jeśli osoba przepracowała na rencie przynajmniej 30 miesięcy

ustalić podstawę wymiaru emerytury w myśl art. 15, od tych samych zarobków, jakie zostały przyjęte do ustalenia podstawy wymiaru renty, a wysokość emerytury obliczyć przy zastosowaniu nowej kwoty bazowej

ustalić podstawę wymiaru emerytury w myśl art. 15, od nowych zarobków, a wysokość emerytury obliczyć przy zastosowaniu nowej kwoty bazowej

a następnie przyznać świadczenie w najkorzystniejszej wysokości. ZUS musi zbadać wszystkie okoliczności kształtujące wysokość tej emerytury, nie tylko wskaźnik wysokości podstawy wymiaru.

Jeżeli do obliczeń zostały przyjęte zarobki uzyskane w okresie krótszym niż 10 lat kalendarzowych, jednak z okresu 20 lat poprzedzających rok zgłoszenia wniosku o emeryturę (np. z 8 lat), ZUS musi sprawdzić,czy nie jest korzystniejsze uwzględnienie zarobków wskazanych we wniosku i przyjęciem zera za lata brakujące do kolejnych 10 lat kalendarzowych.

Więcej Dziennik Zachodni.