Osoby, które stracą świadczenia, powinny zażądać wypłaty odsetek już w odwołaniu do sądu od niekorzystnej decyzji ZUS.
Po wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 11 września 2007 r. (sygn. P11/07), jeśli ZUS błędnie wstrzyma wypłatę świadczenia, wypłaci odsetki od zaległości. Musi go do tego zobowiązać sąd w wyroku. Dlatego ważne jest, aby się upomnieć o te pieniądze już na początku postępowania. Zasady, w myśl których za czas procesu przysługują odsetki, mają zastosowanie nie tylko w razie dochodzenia emerytury, renty szkoleniowej, renty rodzinnej, dodatku pielęgnacyjnego, dodatku do renty rodzinnej dla sieroty zupełnej oraz zasiłku pogrzebowego.
Prawo do odsetek z tytułu opóźnienia w przyznawaniu i wypłacaniu świadczeń reguluje art. 85 ust. 1 ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych. Obciążają one ZUS, jeżeli nie wypłaci świadczenia w terminie.
W tym przepisie znajduje się jednak haczyk, który powoduje ogromne kłopoty w orzecznictwie. Zakład nie musi ich wypłacać, jeśli opóźnienie powstanie bez jego winy. Dzieje się tak, gdy w czasie procesu pojawią się nowe dowody w sprawie, które przeważą rozstrzygnięcie na rzecz rencisty. Nowe dowody to np. opinie biegłych sądowych, które nie były i nie mogły być znane urzędnikom ZUS, kiedy wydawali decyzję o wstrzymaniu renty.
Jeśli okaże się podczas procesu, że biegli zakwestionowali ocenę ZUS co do stanu zdrowia ubezpieczonego, to sąd powinien przyznać odsetki od zaległego świadczenia. Wówczas sąd, który rozpatruje odwołanie rencisty, nie dokonuje żadnych dodatkowych ustaleń w sprawie i na żądanie zainteresowanego powinien przyznać mu odsetki od zaległego świadczenia (liczone od upływu terminu, w którym organ rentowy powinien wydać prawidłową decyzję).
Więcej w Rzeczpospolitej z 4 sierpnia 2009 r.