Osoby niepełnosprawne lub osoby mające na utrzymaniu osobę niepełnosprawną mogą po spełnieniu pewnych warunków skorzystać z ulgi rehabilitacyjnej polegającej na odliczaniu określonych wydatków od dochodów opodatkowanych podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Odliczać od dochodu można wydatki na cele rehabilitacyjne oraz wydatki związane z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych.

Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. Dz.U. z 2000 r. nr 14, poz. 176 z późn. zm.; dalej nazywana ustawą o PIT) przewiduje, że od dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania można odliczyć wydatki na cele rehabilitacyjne oraz wydatki związane z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesione w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Jak widać, przepis ten umożliwia odliczenie dwóch kategorii wydatków. Po pierwsze tych, które związane są z rehabilitacją osoby niepełnosprawnej. Po drugie tych, które osobie niepełnosprawnej ułatwiają wykonywanie funkcji życiowych.

Rehabilitacja to kompleksowe i zespołowe działanie na rzecz osoby niepełnosprawnej fizycznie lub psychicznie, które ma na celu przywrócenie tej osobie pełnej lub maksymalnej do osiągnięcia sprawności fizycznej lub psychicznej, a także zdolności do pracy oraz do brania czynnego udziału w życiu społecznym. Wydatki ponoszone w celu zapewnienia osobie niepełnosprawnej takich właśnie działań uznaje się za wydatki rehabilitacyjne.

Z kolei wydatki ułatwiające wykonywanie funkcji życiowych to wydatki ponoszone po to, by osobie niepełnosprawnej zapewnić wykonywanie podstawowych czynności życiowych człowieka, takich jak aktywność ruchowa, odżywianie, oddychanie, wydalanie czy rozmnażanie.

Podobnie, jak w przypadku innych odliczeń, tak i w przypadku ulg rehabilitacyjnych możliwość dokonania odliczenia uzależniona została przez ustawodawcę od spełnienia wielu, niejednokrotnie dość rygorystycznych warunków.

Co więcej, naiwnością jednak byłoby sądzić, że każdy wydatek poniesiony przez lub na rzecz osoby niepełnosprawnej podlega odliczeniu. Tak niestety nie jest, a ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych w sposób w miarę precyzyjny określa kategorie wydatków które dają podatnikom prawo do ulgi. Z uwagi na przyjęte w ustawie rozwiązania wydatki te można podzielić na dwie kategorie, tj. te, które nie są w żaden sposób limitowane, co oznacza, że cała wydana kwota na określony w ten sposób cel może być odliczana od dochodu przed opodatkowaniem oraz wydatki limitowane. W tym ostatnim przypadku odliczana może być kwota nie wyższa od limitu wyznaczonego w ustawie, bez względu na to, ile rzeczywiście wydał podatnik.

Więcej Gazeta Prawna.