Płatnik składek ma obowiązek comiesięcznego sporządzania i przekazywania do ZUS zestawu dokumentów rozliczeniowych: zbiorczej deklaracji ZUS DRA, imiennych raportów ZUS RCA za osoby ubezpieczone oraz raportów świadczeniowych ZUS RSA. Jeśli popełni w nich błąd, musi przygotować korektę tych formularzy.

Na przygotowanie i przekazanie do ZUS korekt płatnik ma siedem dni od stwierdzenia nieprawidłowości we własnym zakresie lub od otrzymania zawiadomienia o stwierdzeniu nieprawidłowości przez ZUS.

Komplet dokumentów korygujących składa się z imiennych raportów miesięcznych korygujących i deklaracji rozliczeniowej korygującej, która zawiera dane dotyczące wszystkich ubezpieczonych: zarówno tych, za których zostały prawidłowo rozliczone składki i świadczenia w poprzednim komplecie dokumentów, jak i tych, za których zostały sporządzone imienne raporty miesięczne korygujące. Wyjątkiem jest sytuacja, kiedy płatnik koryguje wyłącznie dane zawarte w deklaracji rozliczeniowej. Wówczas nie dołącza już żadnych raportów, tylko korektę samej deklaracji.

Jeśli błąd jest tylko w jednym raporcie rozliczeniowym, a pozostałe są prawidłowe, to nie ma potrzeby dostarczania do ZUS, jako korekty, wszystkich raportów. Przekazujemy tylko ten raport korygujący, w którym dokonaliśmy zmian, łącznie z korektą deklaracji zbiorczej ZUS DRA. Ta musi być bowiem zawsze w komplecie korygującym.

W raporcie korygującym należy wypełnić blok odnoszący się do tego ubezpieczonego, którego korekta dotyczy. Natomiast deklaracja rozliczeniowa korygująca będzie zawierała dane dotyczące wszystkich ubezpieczonych.

Raporty za danego ubezpieczonego koryguje się w ramach raportu danego typu, tj. odrębnie dla raportów składkowych (ZUS RCA ZUS RZA) i odrębnie dla raportu świadczeniowego (ZUS RSA) w ramach danego sześcioznakowego kodu tytułu ubezpieczenia.

Więcej w Rzeczpospolitej z 12 sierpnia 2009 r.