Nie każdy może być ochroniarzem

Rzeczpospolita (2009-10-30), autor: Beata Krowicka , oprac.: GR

lis 2, 2009

Wiele agencji ochrony zatrudnia inwalidów lub starsze osoby, by uzyskać status zakładu pracy chronionej i otrzymać dopłaty z PFRON. Jednak profesjonalne firmy ochroniarskie dobierają pracowników stosownie do konkretnego zadania.

Podstawowe kryteria w stosunku do osoby aspirującej do pracy w ochronie to wiek powyżej 21 lat, zaświadczenie o niekaralności wraz z pozytywną opinią wydaną przez komendanta komisariatu policji, a także oświadczenie lekarskie o zdolności do wykonywania tego zawodu. Bardzo znaczącym atutem jest też posiadanie licencji ochroniarskiej.

Licencja jest potwierdzeniem umiejętności i wiedzy, ale nie czyni z ochroniarza dobrego bądź złego pracownika. Trzeba weryfikować przydatność pracowników, ich kompetencje i umiejętności i po części licencje spełniają taką rolę.

Podstawowym dokumentem regulującym pracę branży ochrony jest ustawa o ochronie osób i mienia z 1997 r., która określa wymagane kwalifikacje i uprawnienia pracowników ochrony, a także reguluje sposób działania firm w tej branży. Istnieje też szereg rozporządzeń wydanych przez Radę Ministrów i MSWiA. Doprecyzowują one m.in. kwestie związane z licencjami oraz używaniem broni palnej. Określają też zasady współpracy z policją, strażą pożarną i strażami miejskimi.

Coraz większych kwalifikacji wymaga też bardziej typowa praca ochroniarza. – Zaawansowane technologie, jakimi zaczyna dysponować ochrona, oraz procesy, jakie za ich pośrednictwem musi nadzorować, sprawiają, iż od pracowników ochrony coraz częściej zaczyna się wymagać umiejętności i wiedzy technicznej. bliższej inżynierom.

Więcej w Rzeczpospolitej z 30 października 2009 r.