Pracodawcy, którzy nie zapewniają wymaganego poziomu zatrudnienia osób niepełnosprawnych, mogą uiszczać niższe wpłaty na PFRON, stosując ulgi z tytułu zakupów produktów lub usług.
Jak czytamy w Dzienniku Gazecie Prawnej, podstawowym warunkiem uzyskania ulgi we wpłatach na PFRON jest nawiązanie kooperacji między określonym w ustawie podmiotem dokonującym sprzedaży i pracodawcą, na którym ciąży obowiązek wpłat. Sprzedającym może być nie tylko zakład pracy chronionej lub zakład aktywności zawodowej, ale każdy pracodawca zatrudniający ogółem co najmniej 25 pracowników w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy, jeśli co najmniej 10 proc. stanowią osoby o znacznym lub umiarkowanym stopniu niepełnosprawności. Istotą kooperacji uprawniającej do ulgi jest zakupienie wyrobów lub usług takiego sprzedającego.
Ustalając prawo do ulgi, nie uwzględnia się jednak zakupu usługi handlowej (np. zlecenia sprzedającemu hurtowej sprzedaży wyrobów kontrahenta). Do skorzystania z ulgi nie uprawnia także np. zawarcie umowy komisu w odniesieniu do produkcji sprzedającego. Nie oznacza to jednak, że jedynym rodzajem umowy mogącym mieć zastosowanie w tym zakresie jest umowa sprzedaży. Możliwe jest bowiem zastosowanie np. umowy dostawy, o dzieło, zlecenia, o roboty budowlane, przewozu itp.
Warunkiem uzyskania ulgi jest ponadto terminowa zaplata za dokonany zakup. W myśl art. 22 ust. 7 ustawy o rehabilitacji ustala się ją, porównując termin dokonania zapłaty z terminem określonym na fakturze. Oznacza to nie tylko, że dokumentem potwierdzającym nabycie produkcji lub usług powinna być faktura, ale także że w razie odmiennego określenia terminu płatności na fakturze i w umowie skorzystanie z ulgi nie będzie możliwe w przypadku dokonania zapłaty w terminie określonym w umowie, jeżeli jednocześnie nie zostanie zachowany termin określony na fakturze.
Po terminowym uzyskaniu zapłaty za przedmiot kooperacji sprzedający ma obowiązek niezwłocznego przekazania kontrahentowi informacji o wysokości ulgi. Za przysługującą ulgę można uznać wyłącznie ulgę potwierdzoną informacją otrzymaną przez nabywcę. Wynika to z art. 22 ust. 2 ustawy o rehabilitacji.
Prawo do wykorzystania ulgi może być realizowane tylko w okresie od dnia otrzymania informacji do dnia przedawnienia się uprawnień z tego tytułu. W odniesieniu do ulg nabytych na zasadach obowiązujących od 1 stycznia 1999 r. termin ten upływa po 12 miesiącach od dnia otrzymania informacji.
Więcej w Dzienniku Gazecie Prawnej z 28 stycznia 2010 r.