Ze środków zgromadzonych w OFE pobierane są już pierwsze świadczenia tymczasowe. Wciąż jednak nie wiadomo, jak system ten będzie wyglądał docelowo.
Jak czytamy w Rzeczpospolitej, w tym roku resort pracy zaproponował, by Polacy sami decydowali, co zrobić z pieniędzmi zgromadzonymi w OFE. Każdy miałby tylko obowiązek uzbierania w ZUS oszczędności, które pozwoliłyby na wypłatę świadczenia w wysokości dwukrotności minimalnej emerytury.
Po spełnieniu tego warunku można byłoby jednorazowo wycofać wszystkie oszczędności z OFE i przeznaczyć je na dowolny cel: przekazać na indywidualne konto emerytalne, oddać do ZUS, powiększając tym samym miesięczne świadczenie, albo też wydać w inny sposób.
Do rozstrzygnięcia pozostaje także kwestia, kto powinien wypłacać świadczenia z OFE. W Polsce początkowo zakładano, że będą to robić specjalne zakłady emerytalne, podobne do towarzystw ubezpieczeń na życie. Uznano jednak że rozwiązanie takie byłoby zbyt drogie. Rozważane jest zatem powierzenie tego zadania zakładom ubezpieczeniowym, towarzystwom emerytalnym bądź ZUS.
Jakie mogą być świadczenia z OFE:
1. Emerytura okresowa – prawo do niej ma osoba, która ukończyła 60 lat i zgromadziła na rachunku w funduszu emerytalnym co najmniej tyle, ile wynosi 20-krotność dodatku pielęgnacyjnego. Emerytura ta jest co roku waloryzowana tak jak ZUS-owskie świadczenie z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Wypłaca ją fundusz emerytalny za pośrednictwem ZUS.
2. Emerytura dożywotnia indywidualna – świadczenie emerytalne jest wypłacane do śmierci ubezpieczonego. Nie ma określonego limitu liczby wypłat. Po przejściu właściciela konta na emeryturę dziedziczenie kapitału nie jest możliwe. Emeryt ma jednak gwarancję, że do końca życia będzie co miesiąc otrzymywać pieniądze.
3. Emerytura dożywotnia z gwarantowanym okresem wypłaty – świadczenie jest wypłacane dopóki emeryt żyje, lecz nie krócej niż przez pewien ustalony okres (10 – 15 lat). W przypadku śmierci emeryta w okresie objętym gwarancją do zakończenia tego okresu świadczenie otrzymuje wskazana wcześniej osoba. Emerytura taka może być substytutem rodzinnej.
4. Emerytura dożywotnia rodzinna (małżeńska) – jest najodpowiedniejsza dla tradycyjnej rodziny, w której mąż jest głównym lub jedynym żywicielem, a kobieta po śmierci męża zostaje bez środków do życia. Prawo do emerytury rodzinnej mają oboje małżonkowie.
5. Wypłata programowana lub częściowa wypłata kapitału – wysokość miesięcznych wypłat jest kalkulowana na podstawie wielkości zgromadzonego kapitału, przewidywanej stopy zwrotu z inwestycji i w pewnym stopniu przewidywanego dalszego trwania życia. Świadczenie takie może wypłacać np. fundusz emerytalny. Jeśli emeryt umrze, pieniądze które pozostaną na jego rachunku, są zwykle dziedziczone.
6. Wypłata jednorazowa – cały kapitał emerytalny jest pozostawiony do swobodnej dyspozycji ubezpieczonego. Pieniądze podejmuje się bezpośrednio z funduszu emerytalnego.
Więcej w Rzeczpospolitej z 25 lutego 2010 r.