W przypadku leasingu operacyjnego przedmiot umowy pozostaje w aktywach finansującego. Korzystającemu przysługuje prawo nabycia przedmiotu po zakończeniu umowy. Natomiast przedmiot umowy leasingu finansowego znajduje się w ewidencji środków trwałych korzystającego, który dokonuje odpisów amortyzacyjnych. W tej sytuacji część finansowa rat stanowi koszt uzyskania przychodu, a leasingobiorca ma zagwarantowane przeniesienie prawa własności przedmiotu po zakończeniu umowy – czytamy w Dzienniku Gazecie Prawnej.
Z chwilą zawierania umowy pobiera się depozyt gwarancyjny. Ze względu na jego zwrotny charakter wydatek ten nie jest kosztem, lecz tylko zabezpieczeniem na poczet przyszłych płatności. Jego wplata powinna być ujęta na kontach księgowych zapisem: strona Wn konta 240 – Inne rozrachunki (w analityce: Depozyt gwarancyjny), strona Ma konta 130 – Rachunek bankowy.
Rozróżnia się depozyty gwarancyjne podlegające zwrotowi oraz kaucje rozliczane na poczet opłat leasingowych. W przypadku zwrotu depozytu należy posłużyć się zapisem: strona Wn konta 130 – Rachunek bankowy, strona Ma konta 240 – Inne rozrachunki (w analityce: Depozyt gwarancyjny).
Natomiast w przypadku depozytu rozliczanego na poczet opłat leasingowych fakturę księguje się w następujący sposób: strona Wn konta 240 – Pozostałe rozrachunki (w analityce: Rozrachunki bieżące z leasingodawcą), strona Ma konta 240 – Inne rozrachunki (w analityce: Depozyt gwarancyjny).
Więcej w Dzienniku Gazecie Prawnej z 1 marca 2010 r.