Przyznanie świadczenia rehabilitacyjnego nie znaczy, że zatrudniony jest niezdolny do wykonywania pracy przez cały okres, na który je otrzymał – czytamy w Rzeczpospolitej.

Sąd Najwyższy w wyroku z 17 lipca 2009 r. stwierdza, że decyzja ZUS przyznająca świadczenie rehabilitacyjne na wskazany okres nie wiąże sądu pracy co do tego, że niezdolność do pracy trwa przez cały okres, na który przyznano to świadczenie.  Z decyzji tej wynika jedynie domniemanie takiej niezdolności. Jeżeli więc przed upływem okresu, na który przyznano świadczenie rehabilitacyjne, pracownik odzyska zdolność do pracy i stawi się do niej, to ma zastosowanie zakaz rozwiązania umowy o pracę wynikający z art. 53 § 3 k.p. W takiej sytuacji trzeba by zbadać pracownika i dopiero wtedy oceniać, czy przyszedł do firmy tylko po to, żeby przerwać zbyt długi okres nieobecności, czy też rzeczywiście już może normalnie pracować. Jeśli okaże się zdolny do pracy, nie będzie można się z nim rozstać w trybie natychmiastowym ze względu na to, że stawił się do pracy po ustaniu przyczyny nieobecności.