Podróż służbowa to wykonywanie wskazanego przez pracodawcę zadania poza miejscowością, w której znajduje się stałe miejsce pracy pracownika, w czasie i miejscu określonym w poleceniu wyjazdu służbowego. Gdy podczas takiego wyjazdu pracownik dozna urazu, np. złamie sobie nogę w budynku, w którym ma wykonać polecone zadanie, zdarzenie takie powinno zostać zakwalifikowane na równi z wypadkiem przy pracy – czytamy w Rzeczpospolitej.
Na równi z wypadkiem przy pracy traktuje się wypadek, któremu uległ pracownik w czasie podróży służbowej, chyba że wypadek został spowodowany postępowaniem pracownika, które nie pozostaje w związku z wykonywaniem powierzonych mu zadań – tak stanowi ustawa z 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych.
Do zakwalifikowania danego zdarzenia jako wypadek zrównany z wypadkiem przy pracy konieczne jest spełnienie określonych warunków. Zdarzenie musi:
1) być nagłe, czyli zgodnie z orzecznictwem Sądu Najwyższego wystąpi w czasie nie dłuższym niż trwanie dnia pracy, tzw. dniówki roboczej (wyrok z 30 czerwca 1999 r., II UKN 24/99),
2) być wywołane przyczyną zewnętrzną, czyli takim czynnikiem, który pochodzi spoza organizmu poszkodowanego podczas tego zdarzenia pracownika,
3) spowodować uraz lub śmierć pracownika oraz
4) powinno pozostawać w związku z wykonywaniem powierzonych pracownikowi zadań – w razie wypadku podczas podróży służbowej.
Pracownik nie uzyska prawa do świadczeń, gdy wyłączną przyczyną wypadku było udowodnione mu naruszenie przepisów dotyczących ochrony życia i zdrowia, spowodowane przez niego umyślnie lub wskutek rażącego niedbalstwa.
Nie nabędzie tego prawa także w sytuacji, gdy sam przyczynił się w znacznym stopniu do spowodowania wypadku, będąc w stanie nietrzeźwości, pod wpływem środków odurzających czy substancji psychotropowych.
Więcej w Rzeczpospolitej z 14 kwietnia 2010 r.