Pracownicy mają prawo do jednakowego wynagrodzenia za jednakową pracę lub za pracę o jednakowej wartości. Nie każde różnicowanie sytuacji prawnej pracowników ma jednak charakter dyskryminacyjny – czytamy w Dzienniku Gazecie Prawnej.
Wynagrodzenie za pracę powinno być tak ustalone, aby odpowiadało w szczególności rodzajowi wykonywanej pracy i kwalifikacjom wymaganym przy jej wykonywaniu, a także uwzględniało ilość i jakość świadczonej pracy (art. 78 par. 1 k.p.).
Zatem obiektywnymi i dozwolonymi kryteriami pozwalającymi różnicować płace pracowników będą m. in. rodzaj wykonywanej pracy oraz wymagane kwalifikacje. Pracodawca może też płacić wyższe wynagrodzenia pracownikom, których zakres obowiązków jest szerszy lub jakość wykonywanej przez nich pracy jest wyższa niż innych pracowników. Obiektywną przyczyną różnicowania statusu prawnego pracowników może być także staż pracy i doświadczenie zawodowe. Warto pamiętać, że kryteria te będą obiektywnymi przyczynami różnicowania płac jedynie w przypadku niektórych grup zawodowych.
Dyskryminacją nie jest przyznanie specjalnych uprawnień osobom, które np. ze względu na płeć, wiek, inwalidztwo zasługują na dodatkową ochronę.
Więcej w Dzienniku Gazecie Prawnej z 13 maja 2010 r.