Gdy wyposażenie stanie się środkiem trwałym

Podatnik, który składnik majątku zakwalifikował najpierw do wyposażenia, a potem do środków trwałych, powinien dokonać korekt w zakresie księgowania. Często musi też zapłacić odsetki od przeterminowanych zobowiązań podatkowych.

Do działalności gospodarczej wykorzystywane są rzeczy, które stanowią majątek firmy. Jeśli użytkowane są dłużej niż rok, są rozliczane w koszty jako środki trwałe, najczęściej przez amortyzację.

Granica 3,5 tys. zł

Dla celów podatkowych istotna jest granica wartości takich składników majątku. Jeśli wartość nabycia nie przekracza 3,5 tys. zł, niezależnie od tego, czy kwalifikuje się go jako środek trwały, czy jako wyposażenie, zakup można w całości jednorazowo wliczyć w koszty. Wówczas o tym, czy przez podatnika będzie on traktowany jako składnik majątku trwałego, czy jako wyposażenie, przesądza wybór ewidencji, w której zostanie ujęty. Środki trwałe powinny być wpisane do ewidencji środków trwałych oraz

wartości niematerialnych i prawnych, a wyposażenie – do ewidencji wyposażenia. Obligatoryjne jest przy tym ewidencjonowanie składników wyposażenia o wartości co najmniej 1,5 tys. zł.

Gdy wartość składnika majątku przekracza 3,5 tys. zł, można go jednorazowo wliczyć w koszty tylko . wtedy, gdy zostanie zakwalifikowany jako wyposażenie. Oznacza to, że będzie wykorzystywany w działalności gospodarczej przez krócej niż rok. Gdyby natomiast przedsiębiorca miał się nim posługiwać dłużej niż rok, może go wliczyć w koszty jedynie przez amortyzację.

Ponadto z formalnego punktu widzenia podatnicy mogą nie dokonywać odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, których wartość początkowa, nie przekracza 3,5 tys. Wydatki poniesione na ich nabycie stanowią wówczas koszty uzyskania przychodów w miesiącu oddania ich do używania.

PRZYKŁAD NABYCIE WYPOSAŻENIA

30 kwietnia 2006 r. podatnik kupił używaną drukarkę o wartości początkowej 4 tys. zł. Zakładając, że z racji jej zużycia będzie ją wykorzystywał do działalności przez kilka miesięcy, a potem podda kasacji, zakup potraktował jako nabycie wyposażenia. Wliczył go w koszty i zaksięgował w ewidencji wyposażenia. Okazało się, że sprzęt jest w dobrym stanie i przydatny będzie dłużej niż rok. 1 kwietnia 2007 r. podatnik wykreślił więc drukarkę z ewidencji wyposażenia i wpisał ją do ewidencji środków trwałych, z wartością początkową 4 tys. zł, z roczną stawką amortyzacji 30 proc. W efekcie skorygował koszty 2006 roku o 3,2 tys. zł (4 tys. zł wartości zakupu minus 800 zł przysługujących odpisów), a koszty 2007 roku poniesione do 31 marca o 3,4 tys. zł (odpisy amortyzacyjne za ten okres). Do 20 kwietnia musi wpłacić na konto urzędu skarbowego odsetki w wysokości 1340 zł: 335 dni razy 0,1 proc, czyli 33,5 proc. od 4 tys. zł. Do 30 kwietnia 2006 r. musi skorygować PIT-36 lub PIT-36Lza 2006 rok (jeśli już go złożył). Ponadto w PIT-36L lub PIT-36 za 2007 rok wykaże kwotę odsetek od ujawnionego środka trwałego. Przez kolejne miesiące będzie wliczał w koszty z tytułu amortyzacji 100 zł – aż do miesiąca, w którym wartość odpisów amortyzacyjnych zrówna się z wartością początkową.

Takie składniki mąjątku wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Późniejszy termin wprowadzenia uznaje się za ujawnienie środka trwałego.

Korekta obowiązkowa

Zgodnie z art. 22e ustawy o PIT, jeżeli podatnicy nabędą lub wytworzą we własnym zakresie składniki majątku o wartości początkowej przekraczającej 3,5 tys. zł, i ze względu na przewidywany przez nich okres używania równy lub krótszy niż rok nie zaliczą ich do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych, a faktyczny okres ich używania przekroczy rok – podatnicy są obowiązani w pierwszym miesiącu następującym po miesiącu, w którym upłynął ten rok:

zaliczyć owe składniki do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych, przyjmując je do ewidencji w cenie nabycia albo koszcie wytworzenia,

zmniejszyć koszty uzyskania przychodów o różnicę między ceną nabycia lub kosztem wytworzenia a kwotą.odpisów amortyzacyjnych, przypadającą na okres ich dotychczasowego używania, obliczonych dla środków trwałych przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w wykazie rocznych stawek amortyzacyjnych,

stosować stawki amortyzacji w całym okresie dokonywania odpisów amortyzacyjnych,

wpłacić, w terminie do 20 dnia tego miesiąca do urzędu skarbowego kwotę odsetek naliczonych od daty zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie składników

WYPOSAŻENIE I JEGO EWIDENCJONOWANIE

Wyposażenie to rzeczowe składniki majątku, związane z wykonywaną działalnością, niezaliczone, zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym, do środków trwałych. Ewidencją wyposażenia obejmuje się wyposażenie, którego wartość początkowa przekracza 1,5 tys. zł. Ewidencja wyposażenia powinna zawierać co najmniej następujące dane: kolejny numer wpisu, datę nabycia, numer faktury lub rachunku, nazwę wyposażenia, cenę zakupu wyposażenia lub koszt wytworzenia, numer pozycji, pod którą wpisano w księdze koszt związany z nabyciem wyposażenia, datę likwidacji (w tym również datę sprzedaży lub darowizny) oraz przyczynę likwidacji wyposażenia.

ŚRODKI TRWAŁE

Zgodnie z art. 22c ustawy o PIT amortyzacji podlegają, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone, we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dacie przyjęcia do używania budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością, maszyny, urządzenia i środki transportu, a także inne przedmioty o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy itp., zwane środkami trwałymi.

Odsetki obliczone od różnicy kosztów wynoszą 0,1 proc. za każdy dzień. Jeżeli różnica jest wyższa od kosztów danego miesiąca, nierozliczona nadwyżka kosztów pomniejsza koszty w następnych miesiącach.

Korekta dobrowolna

Zasady takie stosuje się także w przypadku zaliczenia wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie składników majątku o wartości początkowej przekraczającej 3,5 tys. zł do kosztów uzyskania przychodów, a następnie zaliczenia tych składników do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych przed upływem roku od daty ich nabycia lub wytworzenia; w tym przypadku odsetki nalicza się do dnia zaliczenia ich

do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych. Ponieważ odsetki karne związane z przekwalifikowaniem wyposażenia na środek trwały są dość dotkliwe, podatnik może się przed nimi ratować na dwa sposoby: dokonać przekwalifikowania najszybciej jak to tylko możliwe (nie czekając aż upłynie cały rok), albo zbywając taki składnik przed upływem roku.

W tym drugim przypadku jednak cały przychód uzyskany przy zbyciu będzie stanowił dochód z działalności gospodarczej, czyli praktycznie powiększy zaliczkę na podatek za miesiąc, w którym doszło do zbycia.

Więcej Gazeta Prawna.