Spółka prowadzi sklep internetowy, w którym sprzedaje m.in. książki i czasopisma. Aby zwiększyć sprzedaż, przedsiębiorca wymyślił kampanię promocyjną. Opierała się ona na tym, że odwiedzająca stronę osoba, która przeglądała ofertę przez co najmniej 30 sekund oraz otworzyła trzy podstrony, mogła wziąć udział w losowaniu rabatu na zakup. Wystarczyło „zakręcić” wirtualnym kołem fortuny, a system informował o wylosowanym rabacie ‒ od 5 do 20 proc. wartości koszyka.

 

Dzięki tej akcji promocyjnej ‒ jak się później okazało ‒ spółka sprzedała produkty o wartości 18,6 tys. zł za 15,6 tys. zł.

 

Wydawnictwami sprzedawanymi w internetowym sklepie zainteresowany był również jeden z funkcjonariuszy administracji skarbowej. I uznał on, że loteria ‒ jakkolwiek ciekawa ‒ stanowi naruszenie przepisów ustawy o grach losowych (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 847 ze zm.). Artykuł 7 ust. 1 tejże ustawy stanowi bowiem, że loterie fantowe, gry bingo fantowe i loterie promocyjne mogą być urządzane, na podstawie udzielonego zezwolenia, przez osoby fizyczne, osoby prawne lub jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej. Tak samo uznali i naczelnik urzędu celno-skarbowego, i dyrektor izby administracji skarbowej. Na przedsiębiorcę nałożona kilkutysięczną karę.

 

Sprawa trafiła do sądu. Spółka argumentowała, że urządzana przez nią loteria tak naprawdę nie była losowa. To znaczy odwiedzający stronę potencjalny klient nie wiedział o tym, jaki rabat otrzyma, ale rabaty te były zaprogramowane.

 

Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie (wyrok z 20 grudnia 2019 r., sygn. akt V SA/Wa 983/19) jednak ta argumentacja nie przekonała. 

 

Wyrok jest nieprawomocny. 

Więcej w Dzienniku Gazecie Prawnej z 25 sierpnia 2020 r.