Jak odpowiada ekspertka współpracująca z DGP – określone we wspomnianej ustawie obowiązki nałożono na przedsiębiorców (sprzedawców) prowadzących handel żywnością w sklepie lub hurtowni o powierzchni sprzedaży powyżej 400 mkw. Jednocześnie przepisy wymagają, żeby przychód ze sprzedaży żywności w takiej placówce handlowej stanowił co najmniej 50 proc. wszystkich przychodów osiąganych ze sprzedaży. Nieodpłatne przekazywanie żywności nieprzeznaczonej do sprzedaży (np. z powodu wadliwego opakowania) na rzecz organizacji pozarządowej musi odbywać się na podstawie zawartej umowy. Niestety, warunki umów między podmiotami zobowiązanymi a organizacjami pozarządowymi nie są w ustawie precyzyjnie określone. Stanowi to prawdziwe wyzwanie dla zainteresowanych stron, aby zapewnić skuteczne ramy umowne i regulacyjne. Nie są to jedyne niejasności tej ustawy. Na przykład nie określono w niej, kiedy – lub jak często – powinny odbywać się dostawy żywności dla organizacji pozarządowej. 

 

Z przepisów ustawowych wynika natomiast, że przedsiębiorca musi wnosić opłatę za zmarnowaną żywność. Jej wysokość wynosi 10 gr za każdy kilogram zmarnowanej żywności. Opłatę należy przekazać na rachunek organizacji pozarządowej, z którą danego sprzedawcę łączy umowa o przekazanie żywności. Ustawa nakłada również obowiązki sprawozdawcze. Otóż przedsiębiorcy powinni składać pisemne roczne sprawozdanie na temat marnowanej żywności do wojewódzkiego funduszu ochrony środowiska i gospodarki wodnej na terenie, w którym prowadzą sprzedaż. Sprawozdanie to musi zawierać dane dotyczące całkowitej masy marnowanej żywności w danym roku oraz wysokości należnej opłaty. Sprawozdanie należy złożyć w terminie do 31 marca roku następującego po tym, którego ono dotyczy. Niedopełnienie obowiązków sprawozdawczych grozi nałożeniem przez sąd kary pieniężnej na przedsiębiorcę. 

Więcej w Dzienniku Gazecie Prawnej z 11 sierpnia 2020 r.