Sprzedając towary na rzecz kontrahentów z innych krajów Unii Europejskiej zwykle otrzymujemy zapłatę w obcej walucie. Ale podatki regulujemy w złotych. W tym celu kwoty w walucie musimy przeliczyć, choć nie zawsze jest to proste.
Jak donosi Rzeczpospolita, zgodnie z ustawami o podatkach dochodowych (o PIT i o CIT) należne przychody z działalności gospodarczej powstają w dniu wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego i wykonania usługi, nie później, niż w dniu wystawienia faktury lub uregulowania należności. A więc wystawienie faktury spowoduje powstanie przychodu do opodatkowania w dacie jej wystawienia, nawet gdyby to nastąpiło przed wydaniem towaru czy wykonaniem usług.
Z kolei zgodnie z ustawą o VAT, przy wewnątrzwspólnotowych dostawach towarów (WDT) obowiązek podatkowy powstaje na zasadach szczególnych, co do zasady 15. dnia miesiąca następnego po miesiącu, w którym wykonano dostawę. Natomiast jeśli przed upływem tego terminu wystawiliśmy fakturę, obowiązek podatkowy powstanie z chwilą jej wystawienia.
Dla celów rozliczenia WDT ważne jest też określenie warunków dostawy. Warunki dostawy wpływają bezpośrednio na rozpoznanie momentu powstania obowiązku podatkowego.
Przedsiębiorcy zobowiązani są prowadzić księgi rachunkowe w języku polskim i w walucie polskiej. W związku z tym każdą transakcję wyrażoną w walucie obcej powinni przeliczyć po odpowiednim kursie, tak aby prawidłowo ją zaewidencjonować w księgach rachunkowych.
Operacje gospodarcze związane z ruchem pieniądza, wyrażone w walutach obcych, ujmuje się w księgach rachunkowych na dzień ich przeprowadzenia odpowiednio po kursie waluty:
– faktycznie zastosowanym, wynikającym z charakteru operacji – w przypadku sprzedaży lub kupna walut oraz zapłaty należności lub zobowiązań,
– średnim NBP z dnia poprzedzającego dzień operacji, jeżeli charakter operacji wskazuje, że nie jest zasadne zastosowanie innego kursu.
Należne przychody z działalności gospodarczej wyrażone w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu.
Warunkiem zastosowania zerowej stawki VAT do WDT jest odpowiednie udokumentowanie tej dostawy. Zdarza się jednak że podatnik nie jest w stanie skompletować w terminie odpowiedniej dokumentacji. Wówczas dostawę musi opodatkować krajową stawką VAT i jednocześnie nabywa prawo do korekty tego rozliczenia (gdy spełni warunki do zerowej stawki).
Więcej w Rzeczpospolitej z 24 listopada 2011 r.