Zgodnie z zasadami metodycznymi statystyki rynku pracy i wynagrodzeń wynagrodzenia dzielą się na:

– wynagrodzenia osobowe,

– wynagrodzenia bezosobowe (z wyjątkiem honorariów),

– honoraria (wynagrodzenia z tytułu korzystania lub rozporządzania prawami autorskimi lub prawami pokrewnymi),

– wynagrodzenia agencyjno-prowizyjne (na podstawie umowy agencyjnej),

– dodatkowe wynagrodzenia roczne dla pracowników jednostek sfery budżetowej oraz

– wypłaty z tytułu udziału w zysku lub w nadwyżce bilansowej.

Wynagrodzeniami osobowymi są wynagrodzenia i inne świadczenia z tytułu pracy wypłacane lub wydawane w naturze (odpowiednio przeliczone). Obejmują one w szczególności:

– wynagrodzenia zasadnicze – w formie czasowej, akordowej, prowizyjnej i innej,

– dodatki za staż pracy oraz inne dodatki (dodatkowe wynagrodzenia) za szczególne właściwości pracy, szczególne kwalifikacje lub warunki pracy,

– premie i nagrody regulaminowe i uznaniowe,

– dodatki za pracę w godzinach nadliczbowych,

– wynagrodzenia dodatkowe za prace wykonywane w ramach obowiązującego wymiaru czasu pracy, lecz niewynikające z zakresu czynności,

– wynagrodzenia za czynności przewidziane do wykonania poza normalnymi godzinami pracy w zakładzie lub w innym miejscu wyznaczonym przez pracodawcę (np. dyżury, pełnienie pogotowia domowego),

– wyrównanie do wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę ustalanego na podstawie przepisów o minimalnym wynagrodzeniu,

– wynagrodzenia za czas niewykonywania pracy, wypłacane ze środków pracodawców (wynagrodzenia za urlopy wypoczynkowe i dla poratowania zdrowia, za czas niezdolności do pracy wskutek choroby, za czas przestoju niezawinionego przez pracownika i inne),

– nagrody jubileuszowe, odprawy rentowe i emerytalne, ekwiwalenty pieniężne za niewykorzystany urlop wypoczynkowy i inne,

– uposażenia posłów i senatorów wraz z uposażeniem dodatkowym,

– świadczenia o charakterze deputatowym (wartość świadczeń w części nieopłaconej przez pracownika) lub ich ekwiwalenty pieniężne (np. deputaty węglowe, energetyczne, środków spożywczych), a także ekwiwalenty za umundurowanie, jeśli obowiązek jego noszenia wynika z obowiązujących ustaw,

– świadczenia odszkodowawcze (w związku ze skróceniem okresu wypowiedzenia),

– dodatek wyrównawczy wypłacany pracownikom, których wynagrodzenie uległo obniżeniu wskutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej.

Przy ustalaniu wysokości minimalnego wynagrodzenia pracownika nie uwzględnia się jednak:

– nagrody jubileuszowej,

– odprawy pieniężnej przysługującej pracownikowi w związku z przejściem na emeryturę lub rentę z tytułu niezdolności do pracy,

– wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych.

Przy ustalaniu wysokości minimalnego wynagrodzenia nie uwzględnia się zatem wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych.

Według zasad statystyki zatrudnienia i wynagrodzeń określonych przez GUS, do wynagrodzeń osobowych należy jednak dodatek za pracę w nocy.

Więcej w Dzienniku Gazecie Prawnej z 25 listopada 2010 r.